Nils Brunkhorst

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nils Brunkhorst
Data i miejsce urodzenia

4 kwietnia 1976
Grünstadt

Zawód

aktor, piosenkarz

Nils Brunkhorst (ur. 4 kwietnia w 1976 w Grünstadt[1]) – niemiecki aktor teatralny, aktor filmowy[2] i telewizyjny, piosenkarz[3] i gitarzysta[4].

Występował na scenie Sommertheater Louhans we Francji w spektaklach: Sen nocy letniej i Romeo i Julia[5].

W 1998 i 1999 roku Brunkhorst wraz ze swoim przyjacielem Martinem - zwanym Schugga - próbował zdobyć uznanie w branży muzycznej pod nazwą Fall für Zwei. Formacja ta nagrała dwa single: „Verknallt” (Crush) i „Meine Freundin” (Moja dziewczyna), ale odniosły niewielki sukces[6]. W latach 1999-2005 pobierał lekcje śpiewu. Był wokalistą zespołu akustyczno-folkowego Black Phoenix[7] i członkiem Menschenskinder. Ze swoim zespołem RZB, Nils Brunkhorst rozpoczął swoją muzyczną karierę od utworu „Stahltür”, który zaprezentował na koncercie rockowym Rock am Kloster w Rosenthal w Kerzenheim[5].

Wybrana filmografia[edytuj | edytuj kod]

filmy fabularne[edytuj | edytuj kod]

  • 1999: One Night Step
  • 2001: Poèmes
  • 2001: Tatuaż (Tattoo) jako sprzedawca
  • 2001: Lammbock jako Dopex
  • 2001: www.strach (FearDotCom) jako więzień
  • 2002: Liebst du mich? (film krótkometrażowy) jako Marco
  • 2002: Juanita
  • 2004: Eiskalt erwischt
  • 2004: Risiko1
  • 2012: The World of Leem jako właściciel baru
  • 2014: Los Veganeros jako Matt
  • 2015: No Future war gestern
  • 2015: Hitman: Agent 47 jako syndykat lekarz
  • 2017: Los Veganeros 2 jako Matt

seriale TV[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nils Brunkhorst. ČSFD.cz. [dostęp 2018-05-04]. (cz.).
  2. Portrait: Nils Brunkhorst (*1976). KINO.de. [dostęp 2018-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-04)]. (niem.).
  3. Nils Brunkhorst. Agentur Wendel. [dostęp 2018-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-05)]. (niem.).
  4. Nils Brunkhorst. Casting Videos. [dostęp 2018-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-04)]. (niem.).
  5. a b Nils Brunkhorst. Schedler Music. [dostęp 2018-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-04)]. (niem.).
  6. Bravo, Nr 21 (1999-05-20), S. 3
  7. Black Phoenix. Myspace. [dostęp 2018-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-04)]. (niem.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]