Niskorosłość Mulibrey
Niskorosłość MULIBREY (zespół Perheentupy, ang. MULIBREY nanism, muscle-liver-brain-eye nanism, MUL, Perheentupa syndrome) – rzadka choroba genetyczna opisana po raz pierwszy w Finlandii. Choroba wywołana jest przez mutacje w genie TRIM37 kodującym białko peroksysomów[1]. Nazwa zespołu pochodzi od nazw zajętych w tej chorobie narządów: mięśni (MUscle), wątroby (LIver), mózgu (BRain) i oczu (EYes).
Historia
[edytuj | edytuj kod]Chorobę opisał na początku lat 70. J. Perheentupa i wsp.[2][3].
Epidemiologia
[edytuj | edytuj kod]Zespół występuje szczególnie często w Finlandii, co ma związek z genetyczną izolacją tamtejszej populacji; opisywano jednak poszczególne przypadki z Egiptu[4], USA[5], Czech i Kanady[6].
Etiologia
[edytuj | edytuj kod]Choroba wywoływana jest przez mutacje w locus 17q22–q23 w genie TRIM37[1]. Gen ulega ekspresji w wielu tkankach, a białko TRIM37 lokalizuje się w peroksysomach, jednak jego funkcja nie jest dotąd poznana[7].
Objawy i przebieg
[edytuj | edytuj kod]Na fenotyp zespołu składają się następujące wady wrodzone i cechy dysmorficzne[8]:
- trójkątny kształt twarzy, wysokie i szerokie czoło, niska nasada nosa, telekantus (90%
- łódkogłowie (81%)
- hipoplazja języka (80%)
- nisko osadzone i zrotowane ku tyłowi małżowiny uszne (54%)
- stłoczenie zębów (50%)
- wysoka linia włosów (45%)
- szerokie szwy czaszkowe i ciemiączka w okresie niemowlęcym (37%)
- nieprawidłowo szeroki szew czołowy (31%)
- rozszczep podniebienia (2%)
- cienkie kończyny (99%)
- wydatna lordoza lędźwiowa (96%)
- ogólna delikatność budowy (95%)
- wąskie ramiona (94%)
- mała, dzwonowata klatka piersiowa (94%)
- beczkowaty tułów (92%)
- naevi flammei (65%)
- słabo wykształcone pośladki (52%)
- stosunkowo krótsze proksymalne odcinki kończyn (90%)
- stosunkowo duża głowa względem wzrostu (81%)
- duże dłonie i stopy względem wzrostu (67%)
- asymetria kośćca (15%).
- Objawy radiologiczne
- pogrubienie kości skroniowej i czołowej (90%)
- płytkie J-kształtne siodło tureckie (89%)
- zrotowane bocznie oczodoły (80%)
- mała, hipoplastyczna twarzoczaszka (71%)
- hiperteloryzm oczny (64%)
- poszerzenie światła komór mózgowia i zbiorników płynu mózgowo-rdzeniowego (43%)
- dysplazja włóknista kości długich (25%)
Rozpoznanie
[edytuj | edytuj kod]Zaproponowano kryteria rozpoznania zespołu[8]:
- Kryteria duże
- Opóźnienie wzrostu (A, B lub C):
- A) dzieci małe względem wieku ciążowego (SGA) nie nadrabiające niedoboru wzrostu
- B) wysokość ciała poniżej 2,5 SD poniżej średniej dla danej populacji
- C) wysokość ciała poniżej 3 SD poniżej średniej dla populacji u dorosłych
- Objawy radiologiczne (A lub B):
- A) cienkie kości długie z cienką korą i wąskimi jamami szpikowymi
- B) płytkie i płaskie (J-kształtne) siodło tureckie
- Charakterystyczne cechy dysmorficzne twarzy: łódkogłowie, trójkątny kształt twarzy, wysokie i szerokie czoło, niska nasada nosa, telekantus
- Objawy oczne: żółtawe plamki w zewnętrznej połowie obwodu siatkówki
- Rozpoznanie zespołu postawione u rodzeństwa
- Kryteria małe
- niezwykły, wysoki ton głosu
- hepatomegalia
- naevi flammei
- dysplazja włóknista kości długich.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Avela K, Lipsanen-Nyman M, Idanheimo N, Seemanova E, Rosengren S, Makela TP, Perheentupa J, de la Chapelle A, Lehesjoki A-E. Gene encoding a new RING-B-box-coiled-coil protein is mutated in mulibrey nanism. „Nature Genet”. 25, s. 298-301, 2000. PMID: 10888877.
- ↑ Perheentupa J, Autio S, Leisti S, Tuuteri L, Raitta C. Mulibrey nanism: dwarfism with muscle, liver, brain and eye involvement. Acta Pediatr Scand 1970;59 (Suppl 206) :74–5
- ↑ Perheentupa J, Autio S, Leisti S, Raitta C, Tuuteri L. Mulibrey nanism, an autosomal recessive syndrome with pericardial constriction. „Lancet”. 2, s. 351-355, 1973. PMID: 4124529.
- ↑ Thoren C. So-called mulibrey nanism with pericardial constriction. „Lancet”. 2, s. 731, 1973. PMID: 4125809.
- ↑ Voorhees ML, Husson GS, Blackman MS. Growth failure with pericardial constriction: the syndrome of mulibrey nanism. „Am J Dis Child”. 130, s. 1146-1148, 1976. PMID: 135512.
- ↑ Cumming GR, Kerr D, Ferguson CC. Constrictive pericarditis with dwarfism in two siblings (mulibrey nanism). „J Pediat”. 88, s. 569-572, 1976. PMID: 1255313.
- ↑ Kallijärvi J, Avela K, Lipsanen-Nyman M, Ulmanen I, Lehesjoki AE. The TRIM37 gene encodes a peroxisomal RING-B-box-Coiled-coil protein: Classification of mulibrey nanism as a new peroxisomal disorder. Am J Hum Genet 2002;70:1215–28
- ↑ a b Karlberg N, Jalanko H, Perheentupa J, Lipsanen-Nyman M. Mulibrey nanism: clinical features and diagnostic criteria. „J Med Genet”. 41. 2, s. 92-8, 2004. PMID: 14757854.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Karlberg N, Jalanko H, Perheentupa J, Lipsanen-Nyman M. Mulibrey nanism: clinical features and diagnostic criteria. „J Med Genet”. 41. 2, s. 92-8, 2004. PMID: 14757854.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- MULIBREY NANISM w bazie Online Mendelian Inheritance in Man (ang.)
