Nonkilling

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To logo, stworzone przez Glenn D. Paige, objaśnia idee niezabijania przez połączenie starożytnego azjatyckiego symbolu yin i yang z ostatnimi badaniami mózgu dowodzącymi ze stymulacja połączeń między systemami w mózgu odpowiedzialnymi za kontrolowanie emocji i ruchu możne asystować zmianie zachowania człowieka z agresywnego na nieagresywne. Podobnie, Kreatywne Transformacyjne Inicjatywy (niebieskie), w połączeniu z Ludzkim Potencjałem Niezabijania (białe) może przynieść kres zabijaniu (red).

Nonkilling – termin w języku angielskim, odnosi się do nieobecności zabijania, gróźb zabicia i warunków sprzyjających zabijaniu w społeczeństwie[1]. Pomimo że termin w świecie akademickim używany jest głównie w odniesieniu do zabijania istot ludzkich, czasem jest rozszerzany na zwierzęta i inne formy życia[2]. Odnosi się to także do tradycyjnego zastosowania terminu "nonkilling" (lub "non-killing) jako części buddyjskiej filozofii, wyrażonej w pierwszej zasadzie Pancasili[3]. Pisma buddyjskie w języku palijskim bezpośrednio odnoszą się do nieagresywności i niezabijania: mnisi powinni nie tylko unikać zabijania ale także powstrzymać się od zachęcania innych ludzi do odebrania sobie życia[4],[5]. Znacząco, "niezabijanie zostało także użyte ostatnio w "Karcie na Rzecz Świata bez Przemocy"[6] zaakceptowanej przez 8. Światowy Kongres Laureatów Pokojowej Nagrody Nobla.

W analizie przyczyn, nonkilling obejmuje koncepty: pokoju (nieobecności wojny i warunków sprzyjających wojnie), nieagresywności (psychologicznej, fizycznej i strukturalnej) i ahinsy (niekrzywdzenia myślą, słowem i uczynkiem[7]. Nie wykluczając żadnego z wymienionych terminów, nonkilling oferuje wyjątkowe podejście cechujące się wymiernością jego celów i otwartym charakterem jego realizacji. W porównaniu z użyciem terminów takich jak "nieagresywność" lub "pokój", które często podąża tropem klasyczej formy argumentacji odnoszącej się do abstrakcyjnych idei często prowadząc do bierności, zabijanie (i jego antonim, nonkilling)[8] odnosi się do konkretnych przyczyn i jest bardziej wymierny poprzez przyjęcie perspektywy zdrowia publicznego (prewencji, interwencji i post-traumatycznej transformacji zmierzającej ku stopniowej likwidacji zabijania)[9].

W szerokim rozumieniu, nonkilling przeciwstawia się agresji, zabójstwom, karze śmierci, czystkom etnicznym, wojnom domowym, zabijaniu rytualnemu, masowym mordom, wojnie, przemocy, terroryzmowi, zamachom, strukturalnej przemocy, strzelaninom w szkołach, sztucznym poronieniom, tyranii, królobójstwu, zabójstwom na tle politycznym, honorowemu zabijaniu, holocaustowi, dzieciobójstwu i innym, bezpośrednim, pośrednim lub strukturalnym, formom zabijania.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Glenn D. Paige, Nonkilling Global Political Science, Center for Global Nonkilling, 2002; 3rd ed. 2009, page 1.
  2. ↑ V. K. Kool and Rita Agrawal, "The Psychology of Nonkilling", in Toward a Nonkilling Paradigm, edited by Joám Evans Pim. Honolulu: Center for Global Nonkilling, 2009.
  3. ↑ Stewart McFarlane in Peter Harvey, ed., Buddhism. Continuum, 2001, page 187.
  4. ↑ Vinayapitaka III: .71-74)
  5. ↑ Nonkilling studies - Wikiversity [online], en.wikiversity.org [dostęp 2017-11-25] (ang.).
  6. ↑ 8th World Summit of Nobel Peace Laureates, Charter for a World without Violence. Rome, December 15, 2007.[1]
  7. ↑ Nonkilling Global Society", in Peace Building, edited by Ada Aharoni, in Encylopedia of Life Support Systems (EOLSS), Developed under the auspices of the UNESCO, 2005, Eolss Publishers, Oxford
  8. ↑ Antonino Drago, "Nonkilling Science", in Toward a Nonkilling Paradigm, edited by Joám Evans Pim. Honolulu: Center for Global Nonkilling, 2009
  9. ↑ World Report on Violence and Health, 2002. Geneva: World Health Organization

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nonkilling&oldid=70879892”