Ołeh Sołodownyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ołeh Sołodownyk
Pełne imię i nazwisko

Ołeh Petrowycz Sołodownyk

Data i miejsce urodzenia

11 grudnia 1966
Dniepropietrowsk

Wzrost

178 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
DJuSSz-12 Dniepropetrowsk
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1989–1991 Mechanizator Dniepropetrowsk 10 (1)
1992–1994 Dina Moskwa 66 (19)
1994 Fieniks Czelabińsk 9 (1)
1994 Pittsburgh Stingers 28 (15)
1994–1996 Mechanizator-Metalist Dniepropetrowsk ? (?)
1997–1999 Interkas Kijów ? (?)
1999–2000 MFK Szachtar Donieck ? (?)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1991–1992  ZSRR 10 (2)
1992  Rosja 6 (1)
 Ukraina
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2001–2010 MFK Szachtar Donieck
2010–2011 Iberia Star Tbilisi
2011–2013 Jenakijeweć Jenakijewe
2014– Munajszy Żangaözen
  1. Aktualne na: 5.03.2015. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Ołeh Petrowycz Sołodownyk, ukr. Олег Петрович Солодовник (ur. 11 grudnia 1966 w Dniepropietrowsku) – ukraiński piłkarz i futsalowiec, trener w futsalu.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Szkoły Piłkarskiej nr 12 w Dniepropetrowsku. W 1989 roku rozpoczął karierę piłkarską w miejscowej drużynie Mechanizator Dniepropetrowsk. Na początku 1992 wyjechał do Rosji, gdzie podpisał kontrakt z klubem Dina Moskwa. W 1994 przeniósł się do Fieniksu Czelabińsk. Wkrótce wyjechał za ocean do USA, gdzie bronił barw Pittsburgh Stingers. W końcu 1994 powrócił do rodzimego Mechanizatora Dniepropetrowsk. W 1997 został zaproszony do Interkasu Kijów, z którym zdobył mistrzostwo kraju i Puchar. Latem 1999 został piłkarzem MFK Szachtar Donieck, w którym występował do końca 2001.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Występował w reprezentacji Związku Radzieckiego, Rosji i Ukrainy.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

W 2001 został mianowany na stanowisko głównego trenera MFK Szachtar Donieck[1], w którym nieco wcześniej zakończył karierę piłkarską. On pozostał na czele zespołu do ponad ośmiu lat, w czasie których pięć razy zdobył mistrzostwo Ukrainy i trzykrotnie Puchar i Superpuchar, w wyniku którego został najbardziej utytułowanym trenerem Ukrainy. Ale na początku 2010 roku, zarząd donieckiego klubu niespodziewanie zrezygnował z jego usług. Jakiś czas później, stał na czele gruzińskiego klubu Iberia Star Tbilisi, z którym zdobył mistrzostwo Gruzji. Po półtora roku powrócił do Ukrainy, gdzie trenował do 2014 roku Jenakijeweć Jenakijewe[2]. Po rozwiązaniu klubu z powodu wybuchu wojny na Donbasie, w sierpniu 2014 przeniósł się do kazachskiego Munajszy Żangaözen[3].[4].

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy trenerskie[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]