Obiekt synestialny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Obiekt synestialny[1], synestia[2] – rodzaj obiektu astronomicznego, który powstaje po gwałtownym zderzeniu ciała niebieskiego z innym[3]. W efekcie zderzenia powstaje gruby dysk w kształcie donuta złożony głównie ze stopionych skał[1][3] krążący wokół centralnego punktu[2]. Z czasem obiekt stygnie i powraca do kształtu zbliżonego do kuli[1][3]. Twórcami koncepcji synestii są Simon J. Lock i Sarah T. Stewart[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Ziemia mogła niegdyś wyglądać jak… pączek!. [w:] Urania – Postępy Astronomii [on-line]. Urania – Postępy Astronomii, 2017-06-06. [dostęp 2017-06-09]. (pol.).
  2. a b Huncwot.com, Jak powstał Księżyc? Nowe pomysły dla ratowania teorii w tarapatach - Przekrój [online], przekroj.pl [dostęp 2018-02-04] (pol.).
  3. a b c Huge impact could have smashed early Earth into a doughnut shape, „New Scientist” [dostęp 2018-02-04] (ang.).
  4. Simon J. Lock, Sarah T. Stewart, The structure of terrestrial bodies: Impact heating, corotation limits and synestias, „Journal of Geophysical Research: Planets”, 122 (5), 2017, s. 950–982, DOI10.1002/2016JE005239, arXiv:1705.07858 [dostęp 2018-02-04].