Objaw Baniewicza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Objaw Baniewicza – objaw neurologiczny będący fizjologiczną reakcją na drażnienie skóry okolicy mostka. Jeżeli kończyna nie jest objęta niedowładem lub objęta jest nim w małym stopniu, występuje zgięciowy odruch obronny.

Objaw opisał polski neurolog Napoleon Baniewicz[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Eufemiusz Herman: Diagnostyka chorób układu nerwowego. Warszawa: PZWL, 1967 s. 7

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Neurologia. Podręcznik dla studentów medycyny. Wojciech Kozubski, Paweł P. Liberski (red.). Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2006, s. 99. ISBN 83-200-3244-X.