Objaw Kuchera

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Schematyczne przedstawienie objawu Kuchera w zapisie EKG[1][2].

Objaw Kuchera (ang. QR pattern in V1) – obserwowane w EKG zniekształcenie zespołu QRS w postaci zespołu QR obecne w pierwszym odprowadzeniu przedsercowym (V1) mogące wskazywać na ostrą zatorowość płucną.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Objaw Kuchera został po raz pierwszy opisany w 2003 roku przez szwajcarskich lekarzy Nilsa Kuchera, Belindę Nazan Walpoth, Kerstin Wustmann, Markusa Noveanu i Marca Gertscha[1][3].

Definicja[edytuj | edytuj kod]

Objaw Kuchera jest to zniekształcenie zespołu QRS w pierwszym odprowadzeniu przedsercowym (V1) z obecnością patologicznego załamka Q ≥ 0.2 mV i okresem repolaryzacji komór serca < 120 ms i może przyjmować postać qR, QR lub też Qr[1][4].

Patofizjologia[edytuj | edytuj kod]

Teoretyczny mechanizm powstawania patologicznego załamka Q w objawie Kuchera zakłada, że podczas gwałtownego poszerzenia się prawego przedsionka i prawej komory serca – następującego w wyniku nagłego wzrostu ciśnienia płucnego w następstwie zamknięcia naczynia tętniczego zatorem – dochodzi do rotacji wektora QRS i jego odsunięcia od pozycji V1[1][2].

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Objaw Kuchera charakteryzuje się 20% czułością i 100% swoistością i występuje u mniej niż 20% pacjentów[1][2]. Zgodnie z wytycznymi Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (ESC) oraz European Respiratory Society (ERS) objaw ten wskazuje na przeciążenie prawej komory serca, zwykle występuje w cięższych przypadkach zatorowości płucnej[5], natomiast nie jest związany z większym ryzykiem wstrząsu i zgonu pacjenta[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać N. Kucher, N. Walpoth, K. Wustmann, M. Noveanu i inni. QR in V1 - an ECG sign associated with right ventricular strain and adverse clinical outcome in pulmonary embolism.. „Eur Heart J”. 24 (12), s. 1113-9, 2003. PMID: 12804925. (ang.). 
  2. a b c publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać M. Kurpesa. Patologiczny załamek Q nie jedno ma oblicze.. „Kardiol Pol”. 70 (12), s. 1299-300; discussion 1301, 2012. PMID: 23264253. 
  3. a b publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać JD. Shopp, LK. Stewart, TW. Emmett, JA. Kline. Findings From 12-lead Electrocardiography That Predict Circulatory Shock From Pulmonary Embolism: Systematic Review and Meta-analysis.. „Acad Emerg Med”. 22 (10). s. 1127-37 rok = 2015. DOI: 10.1111/acem.12769. PMID: 26394330. (ang.). 
  4. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać P. Kukla, R. Długopolski, E. Krupa, R. Furtak i inni. Electrocardiography and prognosis of patients with acute pulmonary embolism.. „Cardiol J”. 18 (6), s. 648-53, 2011. PMID: 22113752. (ang.). 
  5. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać SV. Konstantinides, A. Torbicki, G. Agnelli, N. Danchin i inni. 2014 ESC guidelines on the diagnosis and management of acute pulmonary embolism.. „Eur Heart J”. 35 (43), s. 3033-69, 3069a-3069k, 2014. DOI: 10.1093/eurheartj/ehu283. PMID: 25173341. (ang.).