Obrót dewizowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Obrót dewizowy – konstrukcja obrotu dewizowego została określona w ustawie z dnia 27 lipca 2002 r. Prawo dewizowe[1]. Zgodnie ze przepisami ustawy, w ramach obrotu dewizowego należy wyszczególnić:

  • obrót dewizowy z zagranicą
  • obrót wartościami dewizowymi (patrz: dewizy) w kraju.

Obrotem dewizowym z zagranicą jest[2]:

  1. Według kryterium podmiotowego:
    • Zawarcie umowy powodującej (lub mogącej powodować) dokonanie między rezydentem i nierezydentem rozliczeń pieniężnych.
    • Dokonanie innej niż umowa czynności prawnej powodującej (lub mogącej powodować) dokonanie między rezydentem i nierezydentem rozliczeń pieniężnych.
    • Przeniesienie między rezydentem i nierezydentem własności: wartości dewizowych, krajowych środków płatniczych.
    • Wykonanie wyżej wyszczególnionych umów lub czynności.
  2. Według kryterium przedmiotowego:
    • Zawarcie umowy powodującej (lub mogącej powodować) przeniesienie między rezydentami rzeczy lub prawa, których nabycie nastąpiło w obrocie z zagranicą.
    • Dokonanie innej niż umowa czynności prawnej powodującej (lub mogącej powodować) przeniesienie między rezydentami rzeczy lub prawa, których nabycie nastąpiło w obrocie z zagranicą.
    • Wykonanie wyżej wyszczególnionych umów.

Do obrotu dewizowego z zagranicą należy również zaliczyć przemieszczenie wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych przez granicę Polski. Dokonywanie czynności takich jak:wywóz, przywóz, przekazywanie, wysyłanie, nadsyłanie wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych wywołuje skutki prawne w obrocie dewizowym z zagranicą[3].

Obrotem wartościami dewizowymi w kraju jest[2]:

  • Zawarcie umowy lub dokonanie innej czynności prawnej powodującej (lub mogącej powodować) dokonanie w kraju między rezydentami lub między nierezydentami rozliczeń w walutach obcych.
  • Przeniesienie w kraju między rezydentami lub między nierezydentami własności wartości dewizowych.
  • Wykonanie wyżej wyszczególnionych umów.

W porównaniu z obrotem dewizowym z zagranicą, zakresem obrotu wartościami dewizowymi w kraju nie objęto krajowych środków płatniczych. Z kolei przedmiotem obrotu dewizowego z zagranicą są zarówno wartości dewizowe, jak i krajowe środki płatnicze.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ustawa z dnia 27 lipca 2002 r. Prawo dewizowe - tekst jednolity Dz. U. z 2013 r., poz. 1030 z późn. zm.
  2. a b R. Kubiak: Prawo dewizowe. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck, 2009, s. 71. ISBN 978-83-7483-865-8..
  3. Z. Ofiarski: Prawo dewizowe. Komentarz. Zakamycze, 2003. ISBN 83-7333-296-0.