Obrzęk Reinkego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Obrzęk Reinkego
oedema Reinke
Ilustracja
Obrzęk Reinkego
Klasyfikacje
ICD-10

J38
Choroby strun głosowych i krtani, niesklasyfikowane gdzie indziej

Obrzęk Reinkego (łac. oedema Reinke) jest chorobą fałdów głosowych. Występuje w szczelinowatej przestrzeni podnadbłonkowej fałdów głosowych (przestrzeni Reinkego), która nie posiada gruczołów i naczyń limfatycznych. Obrzęk występuje głównie obustronnie, niesymetrycznie na fałdach głosowych; przeważnie na ich górnej powierzchni, w przedniej części.

Przyczyny[edytuj | edytuj kod]

Głównymi przyczynami jest stałe i powtarzające się drażnienie śluzówki krtani. Podrażnienia mogą być powodowane wdychaniem przemysłowych toksyn wziewnych (praca w zanieczyszczonych chemicznie i nie wentylowanych pomieszczeniach), wdychanie dymu tytoniowego, ciągłe i powtarzające się nadwyrężanie głosu (np. nauczyciele).

Objawy[edytuj | edytuj kod]

Pierwszymi objawami obrzęku Reinkego jest chrypka (bez bólu gardła czy innych objawów przeziębienia), następnie głos staje się coraz bardziej zachrypnięty, a w przypadku obrzęków dużych (nieleczonych) występują u chorego duszności, trudności z oddychaniem oraz chrapanie.

Leczenie[edytuj | edytuj kod]

Leczenie odbywa się mikrochirurgiczne.

Klasyfikacja ICD10[edytuj | edytuj kod]

kod ICD10 nazwa choroby
ICD-10: J38 Choroby strun głosowych i krtani, niesklasyfikowane gdzie indziej
ICD-10: J38.4 Obrzęk krtani

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Maria Zalesska-Kręcicka: Zarys otolaryngologii : podręcznik dla studentów i lekarzy. Wrocław: Akademia Medyczna im. Piastów Śląskich, 2008, s. 239. ISBN 978-83-7055-552-8.