Oceanotechnika

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Oceanotechnika (ocean + technika, gr. okeanós - grecki mityczny bóg wód oraz technikós - wykonany zgodnie ze sztuką) - interdyscyplinarna dziedzina techniki i nauk ścisłych zajmująca się badaniem i opracowywaniem metod eksploatacji i eksploracji mórz i oceanów. Nauka ta obejmuje wiedzę o środkach technicznych, ich budowie i eksploatacji oraz umiejętności i środki techniczne służące do wykorzystania morza i jego zasobów

Obejmować może takie obszary działalności jak:

  • techniczne zagadnienia eksploatacji zasobów mineralnych zalegających na dnie lub pod dnem morza - wydobycie ropy naftowej i gazu ziemnego, konkrecji polimetalicznych i innych złóż
  • projektowanie i budowę morskich jednostek pływających i ich systemów; w tym statków transportowych, oceanograficznych, wojennych, platform wiertniczych i wydobywczych, ale także rekreacyjnych, jachtów itp.
  • energetykę morską - budowę i eksploatację morskich elektrowni wiatrowych lub wykorzystujących energię pływów i falowania
  • batytechnikę - pojazdy podwodne, habitaty, głębokowodne urządzenia wydobywczo-transportowe
  • osadnictwo i budownictwo mieszkaniowe na morzu (nadwodne i podwodne)
  • ochronę środowiska morskiego przed skutkami działalności człowieka
  • działalność związana z eksploatacją żywych zasobów oceanu - techniki hodowli morskich organizmów żywych i rybołówstwo
  • techniczne wykorzystanie oceanu na potrzeby militarne

IOM[edytuj | edytuj kod]

W Szczecinie siedzibę ma instytucja Interoceanmetal Joint Organization (IOM) zajmująca się badaniami nad uruchomieniem technologii wydobycia konkrecji polimetalicznych. Instytucja posiada międzynarodowe uprawnienia do zarządzania działką w rejonie Clarion-Clipperton o powierzchni 75 tys. km² na dnie Pacyfiku.

Kształcenie w Polsce[edytuj | edytuj kod]

Oceanotechnika jest oficjalnym kierunkiem kształcenia na wyższych studiach inżynierskich, zatwierdzonym przez Radę Główną Szkolnictwa Wyższego. Działalność dydaktyczna jest prowadzona na:

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wojciech Chądzyński: Podstawy oceanotechniki, Politechnika Szczecińska 1991.
  • Bolesław Mazurkiewicz: Encyklopedia Inżynierii Morskiej, Fundacja Promocji Przemysłu Okrętowego i Gospodarki Morskiej, Gdańsk 2009, s. 254.
  • Chakrabarti Subrata: Handbook of Offshore Engineering, Elsevier 2005.