Ocypodoidea

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ocypodoidea[1]
Rafinesque, 1815
Ilustracja
Ocypode convexa
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

skorupiaki

Gromada

pancerzowce

Rząd

dziesięcionogi

Infrarząd

kraby

(bez rangi) Thoracotremata
Nadrodzina

Ocypodoidea

Ocypodoideanadrodzina skorupiaków dziesięcionogich z infrarzędu krabów.

Zaliczane tu kraby cechują się różnorodną budową karapaksu. Jego region frontalny jest zwykle odchylony ku dołowi, często dwupłatkowy, bardzo wąski do średnio szerokiego. Czułki pierwszej pary są krótkie, z nieco powiększoną nasadą i zagiętym biczykiem wyrastającym z piątego członu. Czułki drugiej pary mają nasady zasłonięte przez region frontalny, a biczyki składane skośnie do prawie podłużnie. Często mają wysokie słupki oczne i bardzo długie dołki oczne, choć u Mictyridae dołki oczne są w zaniku. Jama przedgębowa (bukalna) ma duże rozmiary, zwykle jest z tyłu szersza, rzadziej owalna. Szczękonóża trzeciej pary zasłaniają ją całkiem lub zostawiają rombowatą przerwę. Szczękonóża te cechuje ponadto smukły egzopodit oraz głaszczek połączony stawowo z kątem przednio-bocznym meropoditu lub okolicą tego kąta (u Mictyridae głaszczka może nie być). Szczypce wykazują dymorfizm płciowy, a często też różnią się wielkością szczypce lewe i prawe[2].

Należy tu 6 rodzin[3][4]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ocypodoidea, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Treatise on Zoology - Anatomy, Taxonomy, Biology. The Crustacea, Volume 9, Part C-I. Decapoda, Brachyura, Part I. Peter Castro, Peter Davie, Danièle Guinot, Frederick Schram, Carel von Vaupel Klein (red.). Leiden, Boston: Brill, 2015, s. 1121.
  3. Ocypodoidea. [w:] World Register of Marine Species [on-line]. [dostęp 2016-03-31].
  4. Hsi-Te Shih, Peter K.L. Ng, Peter J. F. Davie, Christoph D. Schubart, Michael Türkay, Reza Naderloo, Diana Jones, Min-Yun Liu. Systematics of the family Ocypodidae Rafinesque, 1815 (Crustacea: Brachyura), based on phylogenetic relationships, with a reorganization of subfamily rankings and a review of the taxonomic status of Uca Leach, 1814, sensu lato and its subgenera. „Raffles Bulletin of Zoology”. 64, s. 139–175, 2016.