Odporność higieniczna na warrozę

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wrażliwość higieniczna na warrozę (VSH, ang. Varroa Sensitive Hygiene) jest cechą zachowania pszczoły miodnej (Apis mellifera) która pozwala wykryć i usunąć z komórki larwę zaatakowaną przez roztocza warrozy, Varroa destructor. Warroza jest uważana za najbardziej rozpowszechniony i najniebezpieczniejszy pasożyt pszczoły miodnej na świecie. Poziom VSH powoduje bardzo ważną odporność na roztocza.

Rozwój[edytuj | edytuj kod]

Pszczoły z cechą VSH pierwotnie zostały wyhodowane przez USDA Honey Bee Breeding, Genetics an Psychology Laboratory w Baton Rouge w Los Angeles, w Stanach Zjednoczonych, z kolonii pszczół gdzie populacja roztoczy rozwijała się wolno[1].

Czynnik powodujący powolny rozwój roztoczy został określony jako dziedziczny[2] Odkryto, że poziom rozwoju populacji roztoczy jest powiązany z poziomem reproduktywności roztoczy, co zostało sformułowane jako SMR (ang. suppressed mite reproduction)[3]. Ze względu na to, że odkryto powiązanie SMR z aktywnością higieniczną dorosłych pszczół[4][5] nazwa SMR została zastąpiona nazwą VSH.[6]

Aktywność VSH powoduje wyjątkowo niską liczbę roztoczy zajmującą się rozmnażaniem, która później pozostaje w zasklepionym czerwiu, oraz zmniejszenie o ponad 70% liczby zaatakowanych komórek czerwiowych. W chwili obecnej nie wiadomo w jaki sposób pszczoły wykrywają zaatakowane komórki.

Krzyżowanie pszczół[edytuj | edytuj kod]

Hodowla pszczół z wysokim poziomem higieny VSH powoduje, że populacja roztoczy w kolonii znajduje się poniżej progu rekomendowanego do zastosowania środków przeciw warrozie[7]. Matki pszczele z hodowli z wysokim poziomem higieny VSH mogą być swobodnie unasieniane przez trutnie bez VSH, co powoduje nieznacznie niższą, ale w dalszym ciągu wysoką odporność na warrozę i pozwala utrzymać pożądaną cechę jak produkcja miodu[8]. Krzyżówki VSH z pszczołą włoską udowadniają bardzo wysoki poziom zapylania roślin. VSH jest więc cechą która może być używana przez hodowców do krzyżowania różnych ras i linii pszczół w celu zwiększania ich odporności na warrozę. Materiał VSH jest dostępny poprzez komercyjne źródła od 2001 roku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Harbo, J., R. Hoopingarner, Honey Bees (Hymenoptera: Apidae) in the United States that express resistance to Varroa jacobsoni (Mesostigmata: Varroidae), „Journal of Economic Entomology”, 90 (4), 1997, 893-898., DOI10.1093/jee/90.4.893.
  2. Harbo, J., J. Harris, Heritability in honey bees (Hymenoptera: Apidae) of characteristics associated with resistance to Varroa jacobsoni (Mesostigmata: Varroidae), „Journal of Economic Entomology”, 92 (2), 1999, s. 261-265, DOI10.1093/jee/92.2.261.
  3. Harbo, J., J. Harris, Suppressing Mite Reproduction: SMR an Update, „Bee Culture”, 130, 2002, s. 46-48.
  4. Harbo, J., J. Harris, Suppressed mite reproduction explained by the behavior of adult bees, „Journal of Apicultural Research”, 44, 2005, s. 21-23.
  5. Ibrahim, A.G. Reuter, M. Spivak, Field trials of honey bee colonies bred for mechanisms of resistance against Varroa destructor, „Apidologie”, 38, 2006, s. 67-76.
  6. J Harris, Bees with Varroa Sensitive Hygiene preferentially remove mite infested pupae aged < five days post capping, „Journal of Apicultural Research”, 46, 2007, s. 134-139.
  7. Ward i inni, Comparative performance of two mite-resistant stocks of honey bees (Hymenoptera: Apidae) in Alabama Beekeeping Operations, „Journal of Economic Entomology”, 101, 2008, 654-659..
  8. Harbo, J., J. Harris, Resistance to Varroa destructor (Mesostigmata: Varroidae) when mite-resistant queen honey bees (Hymenoptera: Apidae) were free-mated with unselected drones, „Journal of Economic Entomology”, 94, 2001, s. 1319-1323.