Warroza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Zdjęcie roztocza Varroa destructor na pszczole miodnej, zrobione elektronowym mikroskopem skaningowym.

Warroza – choroba wywoływana przez roztocz Varroa destructor rozwijające się na czerwiu i dorosłych osobnikach pszczół miodnych.

Samice roztoczy żywią się hemolimfą zaatakowanych owadów. Cykl rozwojowy to 9-10 dni. W tym czasie samica roztocza składa w zasklepionych komórkach z czerwiem od 3 do 6 jaj, z których rodzi się około 2/3 samic i 1/3 samców.

Samice osiągają wielkość 1,6 mm szerokości i 1 mm długości.

Zaatakowane rodziny pszczele wiosną bez pomocy człowieka giną już jesienią, a wystarczy zakażenie wiosenne na poziomie 10 roztoczy[potrzebny przypis].

Rozprzestrzenienie warrozy[edytuj]

Po przewleczeniu roztocza Varroa destructor z Azji od pszczoły Apis cerana warroza rozprzestrzenia się w rodzinach pszczół należących do gatunku pszczoły miodnej (Apis mellifera):

Sposoby zapobiegania i leczenia warrozy[edytuj]

Od lat osiemdziesiątych XX wieku do chwili obecnej (2006) walka pszczelarzy i naukowców z warrozą nie dała spodziewanych rezultatów.

Obok naturalnych metod zapobiegania warrozie (np. próby wyhodowania pszczoły miodnej dysponującej mechanizmami obronnymi przeciw pasożytowi Varroa destructor, dyskusyjna metoda wycinania czerwiu trutowego itd.) w leczeniu warrozy stosuje się preparaty chemiczne. Są one podawane w postaci pasków wieszanych w ulach, w postaci dymu ze spalania lub odparowywania środków przeciw roztoczom (środków warroabójczych) lub w postaci oprysków roztworami zawierającymi substancje czynne. Roztocz potrafi jednak w ciągu kilku lat uodpornić się na te akarycydy. Stosowanie kwasów organicznych, takich jak kwas mrówkowy, kwas mlekowy i kwas szczawiowy nie prowadzi do nabrania oporności na te kwasy przez pasożyta, jest jednak pracochłonne i zależne od warunków atmosferycznych oraz od stadium rozwoju rodziny pszczelej. Stosowanie preparatów chemicznych w zależności od ich składu wpływa na zanieczyszczenie miodu lub wosku. Nie wolno stosować preparatów warroabójczych w okresie produkcji miodu towarowego. Bezwzględnie należy przestrzegać okresów karencji wymaganych dla poszczególnych preparatów.

W Polsce dostępna jest biologiczna metoda zwalczania Varroa destructor w postaci pożytecznych roztoczy Stratiolaelaps scimitus, które aplikuje się do ula z pszczołami wiosną i jesienią. Roztocza są zbyt małe by zjadły Varroa destructor jednak walcząc z nim uszkadza go w stopniu uniemożliwiającym rozwój.

Przegląd leków stosowanych w Polsce i na świecie przeciw warrozie[edytuj]

Linki zewnętrzne[edytuj]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Warroza&oldid=48362988”