Ogrodnik złotoczuby
Amblyornis flavifrons[1] | |
Rothschild, 1895 | |
Samiec ogrodnika złotoczubego po lewej (po prawej samiec ogrodnika brunatnego) | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada | |
Podgromada | |
Infragromada | |
Rząd | |
Podrząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
ogrodnik złotoczuby |
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
Ogrodnik złotoczuby[3], altannik złotoczuby (Amblyornis flavifrons) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny altanników (Ptilonorhynchidae). Endemiczny dla pasma górskiego Foja w północnej części Papui[2][4]. Osiadły[5]. Najmniejszy znany gatunek altannika[6]. Nie wyróżnia się podgatunków[7].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Wygląd zewnętrzny
- Widoczny dymorfizm płciowy; górna część głowy samca od dzioba jest pokryta intensywnie żółtymi piórami, reszta ciała w różnych odcieniach brązu, oliwkowa barwa zwłaszcza na skrzydłach i ogonie; nogi ciemnoszare; dziób czarny, oczy ciemnobrązowe; samica mniej barwna, pióra płowe[8].
- Rozmiary
- długość ciała 24 cm[9].
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]Występuje wyłącznie na Nowej Gwinei, w części wyspy należącej do Indonezji. Zamieszkuje lasy na wysokościach wahających się między 940 a 2000 m n.p.m.[8]
Zachowanie
[edytuj | edytuj kod]- Okres godowy
- Budowana przez samca charakterystyczna altana jest przyozdobiona kolorowymi owocami – niebieskimi, zielonymi lub żółtymi[10]. Zaobserwowano też, jak samiec trzyma w dziobie niebieski owoc podczas zalotów[11].
- Głos
- Samiec przebywający przy wybudowanej przez siebie altanie wydaje głośne piski i dźwięki przypominające zgrzytanie[5]; słychać powtarzalne, chrapliwe nuty, a także odgłosy zapisywane jako „kuk, kuk, kuk”[10].
- Pożywienie
- Amblyornis flavifrons żywi się przede wszystkim owocami, podobnie jak inni przedstawiciele rodziny altanników[6]. Spożywa również owady[9].
Status, zagrożenie i ochrona
[edytuj | edytuj kod]Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje ogrodnika złotoczubego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern). Wielkość populacji jest szacowana na 2500–9999 osobników, z czego dojrzałe ptaki mają liczebność w przybliżeniu od 1500 do 7000. Trend rozwoju populacji określa się jako stabilny ze względu na brak poważnych zagrożeń dla gatunku – obszar jego występowania należy do terenu rezerwatu przyrody, a ponadto jest niezamieszkany przez ludzi[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Amblyornis flavifrons, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c Amblyornis flavifrons, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Ptilonorhynchidae Gray,GR, 1841 - altanniki - Bowerbirds (wersja: 2020-05-27). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-05-28].
- ↑ Lost World of New Species Found in Indonesia. news.nationalgeographic.com. [dostęp 2018-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-04)].
- ↑ a b Golden-fronted Bowerbird (Amblyornis flavifrons). hbw.com. [dostęp 2018-06-28]. (ang.).
- ↑ a b Bowerbird | San Diego Zoo Animals & Plants. animals.sandiegozoo.org. [dostęp 2018-06-28]. (ang.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Lyrebirds, scrubbirds, bowerbirds, Australasian wrens. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-11-28]. (ang.).
- ↑ a b Peter Rowland: Bowerbirds. s. 116–117. ISBN 978-0-643-09582-3.
- ↑ a b Golden-fronted Bowerbird. worldbirds.eu. [dostęp 2018-07-22].
- ↑ a b Thane K. Pratt, Bruce M. Beehler: Birds of New Guinea: Second Edition. s. 398.
- ↑ Nicholas E. Collias, Elsie C. Collias: Nest Building and Bird Behavior. s. 82.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Nagranie przedstawiające samca oraz samicę altannika złotoczubego
- Nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
- Tim Laman, Wildlife Photo Archive – samiec Amblyornis flavifrons z niebieskim owocem w dziobie
- Tim Laman, Wildlife Photo Archive – inne zdjęcia przedstawiające altannika złotoczubego