Okno atmosferyczne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Okno atmosferyczne – zakres spektralny promieniowania elektromagnetycznego słabo pochłaniany przez atmosferę. Dla atmosfery ziemskiej przypada on dla fal o długości 8 – 14 μm (w zakresie promieniowania podczerwonego). Okno atmosferyczne umożliwia emisję promieniowania cieplnego z powierzchni i atmosfery Ziemi w przestrzeń kosmiczną na poziomie ok. 100 W/m². W zakresach fal słabo pochłanianych przez atmosferę możliwa jest obserwacja powierzchni Ziemi z kosmosu (np. za pomocą kamer IR umieszczonych na satelitach).

Absorpcja promieniowania elektromagnetycznego przez atmosferę ziemską pozbawioną chmur. Niebieski obszar w zakresie 8 – 14 μm odpowiada ziemskiemu oknu atmosferycznemu w podczerwieni. Niebieski obszar w zakresie 0,01 – 0,7 μm to ultrafiolet i światło widzialne

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]