Okręty patrolowe typu Flyvefisken

Okręty patrolowe typu Flyvefisken

Kraj budowy	Dania
Użytkownicy	Kongelige Danske Marine (0) Litewska Marynarka Wojenna (4) Marinha Portuguesa (4)
Wejście do służby	1989
Zbudowane okręty	14
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	pełna: 480 t
Długość	54 m
Szerokość	9 m
Zanurzenie	2,5 m
Napęd	siłownia w układzie CODAG składająca się z dwóch silników wysokoprężnych i jednej turbiny gazowej
Prędkość	30 węzłów
Załoga	30
Uzbrojenie	1 działo 76 mm w zależności od wariantu pociski przeciwokrętowe Harpoon, przeciwlotnicze RIM-7 Sea Sparrow, torpedy 533 mm

Okręty patrolowe typu Flyvefisken – duńskie okręty patrolowe, które zaczęły wchodzić do służby w 1989. Zbudowano 14 okrętów tego typu. Okręty znane są także jako typ Standardflex 300 lub SF300. W 2007 trzy okręty zostały sprzedane Litwie, a w roku 2014 kolejne cztery – Portugalii.

Historia

Prace koncepcyjne nad nowymi okrętami posiadającymi wymienne moduły uzbrojenia rozpoczęły się na początku lat 80. XX wieku. Koncepcja budowy nowych okrętów, które otrzymały oznaczenie Standardflex 300, zakładała wyposażenie ich w 4 wymienne moduły z różnym uzbrojeniem, które miało być dobierane w zależności od potrzeb i konkretnych misji. Przewidziano możliwość zainstalowania wyposażenia w czterech miejscach w formie kontenerów, dzięki czemu okręty mogły spełniać jedną z następujących ról: zwalczać jednostki nawodne, uczestniczyć w misjach przeciw okrętom podwodnym, prowadzić rozpoznanie, unieszkodliwiać miny, kontrolować stan środowiska naturalnego. Zamówienie na budowę pierwszych siedmiu jednostek zostało złożone 27 lipca 1985.

Budowa wiodącego okrętu typu HDMS „Flyvefisken”, rozpoczęła się w szwedzkiej stoczni Karlskrona Varvet 15 sierpnia 1985 roku. Wodowanie odbyło się 26 kwietnia 1986 roku, wejście do służby nastąpiło 19 grudnia 1989 roku. Kolejne jednostki typu powstawały w duńskiej stoczni Aalbborg Waerft. Ostatni okręt serii, HDMS „Søløven”, wszedł do służby 27 maja 1996.

Bibliografia

• Robert Rochowicz. Okręty typu Standard-Flex-300. „NTW”. Marzec 1998. nr 3. s. 57 - 58.