Przejdź do zawartości

Okręty podwodne typu Zwaardvis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Okręty podwodne typu Zwaardvis
Ilustracja
Rodzaj okrętu

SS

Kraj budowy

 Holandia

Stocznia

Rotterdamse
Wilton-Fijenoord(inne języki)

Zbudowane

cztery

Użytkownicy

 Koninklijke Marine  Republika Chińska

Typ poprzedzający

Dolfijn

Typ następny

Walrus

Służba w latach

holenderskie: 1972-1995

Uzbrojenie:
20 torped Mk.37, NT37, później Mk.48
Wyrzutnie torpedowe:
• dziobowe


6 x 533mm

Wyporność:
• na powierzchni

2408 ton

• w zanurzeniu

2640 ton

Napęd:
3 silniki Diesla Werkspoor
1 silnik elektryczny Holec,
1 wał napędowy, 4200 bhp/5100 shp
Prędkość:
• na powierzchni
• w zanurzeniu


13 węzłów
20 węzłów

Okręty podwodne typu Zwaardvisholenderskie okręty podwodne z napędem diesel-elektrycznym stanowiące pochodną amerykańskich okrętów typu Barbel. Dwa holenderskie okręty tego typu, dzięki transferowi technologii jednostek Barbel, były pierwszymi jednostkami tego kraju w których wykorzystując rozwiązania konstrukcyjne opracowane w amerykańskim programie badawczym Albacore, zastosowano kroplowy kształt. W okrętach tych zmieniono jednak wyposażenie elektroniczne w postaci sensorów. W późnych latach 80. okręty zostały zmodyfikowane, przez zastosowanie ulepszonych sensorów, w tym holowanej anteny sonaru oraz wyposażono je w zdolność do odpalania torped Mk. 48. Jednostki te zostały wycofane ze służby w latach 1989-1995 i zaoferowane na sprzedaż. W roku 2000 okręty zostały przetransferowane do Malezji, jednak transakcja ich sprzedaży nie doszła do skutku, w związku z czym w roku 2006 zostały tam pocięte na złom.

Sześć ulepszonych okrętów tego typu zamierzał nabyć Tajwan. Zmiany obejmować miały sensory okrętów, zwiększenie stopnia ich automatyzacji oraz magazynu, który mieścić miał 28 torped. Na skutek jednak protestów Chińskiej Republiki Ludowej, zostały zbudowane jedynie dwie pierwsze z zaplanowanych jednostek. W zamiarach Tajwanu jest modernizacja tych okrętów zmierzająca do wyciszenia jednostek do współczesnych standardów zachodnich, modernizacji systemów zarządzania walką i kierowania ogniem oraz umożliwienia im wystrzeliwania z wyrzutni torpedowych pocisków manewrujących. Z przyczyn politycznych jednak, modernizacja nie została jednak dotąd przeprowadzona, co stawia pod znakiem zapytania ich wartość bojową.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). ABC-CLIO, marzec 2007, s. 392. ISBN 1-85109-563-2.
  • Stephen Bryen, U.S. Blocked New Subs for Taiwan, Rachel Ehrenfeld, acdemocracy.org.