Olga Peczenko-Srzednicka
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki |
Olga Peczenko-Srzednicka (ur. 22 maja 1918 w Wilnie[1], zm. 3 maja 1975 w Krakowie[2]) – polska graficzka, tworząca głównie w technice litografii i drzeworytu[3]
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się w Wilnie i tam rozpoczęła pobieranie nauki w zakresie szkoły podstawowej w "Liceum francuskim" dr Natalii Szydłowskiej. W 1928 r. przeniosła się wraz z rodzicami do Neuchâtel (Szwajcaria) gdzie ukończyła naukę w tym zakresie w "l'école primaire" kontynuując ją w zakresie średnim w "l'école secondaire", którą – po powrocie z rodzicami do kraju w 1932 – ukończyła w Warszawie w Prywatnym Żeńskim Gimnazjum i Liceum Julii z Jankowskich Statkowskiej egzaminem dojrzałości w 1937 r. W tym samym roku rozpoczęła studia w tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych, które zostały przerwane wybuchem II wojny światowej. Po jej zakończeniu kontynuowała je w Katedrze Grafiki Artystycznej na Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, gdzie uzyskała dyplom z odznaczeniem w 1953 w Pracowni Litografii u prof. Konrada Srzednickiego (za którego wyszła za mąż)[4]. Członkini Związku Polskich Artystów Plastyków[2].
Działalność artystyczna[edytuj | edytuj kod]
Pracowała głównie w technice litografii i drzeworytu. Jej kompozycje charakteryzują się uproszczeniem formy, przedstawiając przedmioty, postaci sprowadzone często do geometrycznych kształtów lub przedstawione ekspresyjną linią. Jej prace znajdują się w kolekcjach: Muzeum Sztuki Współczesnej w Skopju (MSU)[5][6], Zachęty Narodowej Galerii Sztuki[7], Muzeum Narodowym w Krakowie, Muzeum Narodowym w Lublinie, Węgierskim Muzeum Narodowym[8] oraz w kolekcjach prywatnych.
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Jej rodzicami byli Mikołaj (inżynier) i Wiera z d. Putyrska (artystka śpiewaczka – ur. 1892, zm. 1966 w Krakowie). W dniu 10 września 1954 poślubiła Konrada Srzednickiego. Nie pozostawili potomstwa.
Obydwoje m.in. spoczywają w grobie rodzinnym na cmentarzu na Prądniku Czerwonym w Krakowie (Kwatera: PAS A8, Rząd: III, Miejsce: 6).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jadwiga Jeleniewska-Ślesińska, Władysław Ślesiński: Studenci i absolwenci krakowskiej ASP w 40-leciu PRL, s. 277, wyd. Kraków 1984
- ↑ a b Klepsydra na s. 2, „Dziennik Polski” (nr 104), 7 maja 1975 .
- ↑ Nautilus. Galeria i Dom Aukcyjny [online] [dostęp 2020-05-04] .
- ↑ Nautilus. Galeria i Dom Aukcyjny [online] [dostęp 2020-05-04] .
- ↑ Arts&Culture [online] [dostęp 2020-05-04] .
- ↑ Skopje – solidarne podnoszenie z ruin [online], krakow.gosc.pl [dostęp 2020-05-06] .
- ↑ Zachęta Narodowa Galeria Sztuki [online] [dostęp 2020-05-04] .
- ↑ Desa. Dom Aukcyjny [online] [dostęp 2020-05-04] .
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Skopje. Miasto, architektura i sztuka solidarności. Kraków: Międzynarodowe Centrum Kultury, 2019. ISBN 978-83-63463-93-9.
- SALON TOWARZYSTWA PRZYJACIÓŁ SZTUK PIĘKNYCH W KRAKOWIE, 1955 R.. Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, 1955.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Klepsydra. „Dziennik Polski”. nr 104, s. 2, 1975-05-07.
- PRACA ARTYSTKI W KOLEKCJI ZACHĘTY. [dostęp 2020-05-06].
- Olga PECZENKO-SRZEDNICKA. desa.art.pl. [dostęp 2020-05-06].
- Bardzo różnie i bardzo dobrze. Grafiki z kolekcji Zachęty. O.pl. [dostęp 2020-05-06].
- Katalog: AUKCJA GRAFIKI WARSZAWA 26 STYCZNIA 2017. [dostęp 2020-05-06].
- Katalog: SALON JESIENNY 1959 PAŹDZIERNIK – LISTOPAD.
- Info o wystawie: SALON TOWARZYSTWA PRZYJACIÓŁ SZTUK PIĘKNYCH W KRAKOWIE, 1955 R..