Pasterek żwawy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Opilo mollis)
Pasterek żwawy
Opilo mollis
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Infrarząd

Cucujiformia

Nadrodzina

przekraski

Rodzina

przekraskowate

Podrodzina

Clerinae

Rodzaj

pasterek

Gatunek

pasterek żwawy

Synonimy
  • Attelabus mollis Linnaeus, 1758
  • Clerus fuscofasciatus De Geer, 1775
  • Clerus cruciger Geoffroy, 1785

Pasterek żwawy[1], pasterek omszony[1] (Opilo mollis) – gatunek chrząszcza z rodziny przekraskowatych.

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1758 roku przez Karola Linneusza pod nazwą Attelabus mollis[2].

Chrząszcz o wydłużonym ciele długości do 9 do 13 mm, porośniętym jasnym owłosieniem. Głowę ma brązowoczerwoną, grubo punktowaną, zaopatrzoną w duże oczy złożone o słabo wykrojonych przednich brzegach, długie czułki o spłaszczonych członach nasadowych oraz głaszczki szczękowe z trójkątnymi członami szczytowymi. Przez jego ciemnobrązowe, matowe przedplecze biegnie podłużna bruzdka zanikająca ku tyłowi. Punktowanie przedplecza jest grube i gęste. Barwa pokryw jest ciemnokasztanowa, ciemniejsza niż u pasterka domowego, z wzorem obejmującym zwykle trzy pary żółtych plamek, położonych na barkach, pośrodku długości i na wierzchołkach pokryw. Nieszczególnie głębokie rzędy punktów na pokrywach sięgają do około połowy ich długości; dalej punktowanie staje się nieregularne. Odnóża mają brązowe golenie i szczyty ud. Kolor spodu ciała jest ciemny[3].

Owad ten jest gatunkiem saproksylicznym. Zarówno larwy jak i owady dorosłedrapieżnikami, wyspecjalizowanymi w polowaniu na larwy i postacie dorosłe owadów ksylofagicznych i kambiofagicznych. Ich ofiarami padają larwy i poczwarki kołatkowatych, miazgowców, ryjkowców[3][4] i kózkowatych[5]. Larwy pasterka przechodzą rozwój w żerowiskach kambio- i ksylofagów na różnych gatunkach drzew[3][4].

Gatunek ten stał się niemal kosmopolityczny wskutek zawlekania z drewnem w różne rejony świata[3][4]. W Polsce nie jest pospolity, ale rozproszony jest prawdopodobnie po całym kraju[3][4]. Jest w tym kraju jednak najczęstszym przedstawicielem rodzaju[6], jedynym niewpisanym na Czerwoną listę zwierząt ginących i zagrożonych w Polsce[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Opilo mollis – Pasterek omszony. [w:] Insektarium.net [on-line]. [dostęp 2020-07-07].
  2. Opilo mollis (Linnaeus, 1758). [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2020-07-07].
  3. a b c d e Sławomir Mazur: Klucze do oznaczania owadów Polski Część XIX Chrząszcze – Coleoptera z. 53. Przekraski - Cleridae. Warszawa: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, PWN, 1975, s. 9-11.
  4. a b c d B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Dermestoidea, Bostrichoidea, Cleroidea i Lymexyloidea. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (11), 1986. 
  5. Radosław Plewa, Jacek Hilszczański, Tomasz Jaworski. New records of some rare saproxylic beetles (Coleoptera) in Poland. „Nature Journal”. 44, s. 120-131, 2011. 
  6. Paweł Jałoszyński, Szymon Konwerski, Tomasz Majewski, Marek Miłkowski, Rafał Ruta, Katarzyna Żuk. Nowe stanowiska interesujących przekrasków (Coleoptera: Cleridae) w Polsce. „Wiadomości Entomologiczne”. 24 (4), s. 219-225, 2005. 
  7. Jerzy Pawłowski, Daniel Kubisz, Mieczysław Mazur: Coleoptera. Chrząszcze. W: Zbigniew Głowaciński, Małgorzata Makomaska-Juchiewicz, Grażyna Połczyńska-Konior: Czerwona Lista Zwierząt Ginących i Zagrożonych w Polsce. Suplement. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2002.