Ordonans z Blois

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ordonans z Bloisordonans dotyczący prawa małżeńskiego wydany przez francuskiego króla Henryka III w 1579 roku.

Ordonans wprowadzał wymóg zgody rodziców na małżeństwo osób znajdujących się pod ich władzą. Brak takiej zgody mógł być podstawą do unieważnienia zawarcia związku poprzez orzeczenie sądu królewskiego. Pozwy o unieważnienie małżeństwa były od tej pory rozpatrywane przez sądy państwowe, a nie kościelne.

Wymownym skutkiem wprowadzenia postanowień ordonansu było zapoczątkowanie procesu sekularyzacji prawa małżeńskiego. Postanowienia aktu z Blois stały bowiem w wyraźnej sprzeczności z założeniami soborowej konstytucji (dekretu) Tametsi z 1563 roku. Na jej podstawie Sobór trydencki postanowił, iż tylko te małżeństwa są ważne, które zostały zawarte wobec właściwego proboszcza oraz dwóch świadków[1].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dziadzio A., Powszechna Historia Prawa, Warszawa 2008

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Forma prawna zawarcia małżeństwa - Piotr Gajda - Portal OPOKA [online], www.opoka.org.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).