Orenco B
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Orenco |
| Konstruktor |
Etienne Dormoy |
| Typ |
samolot myśliwski |
| Konstrukcja |
dwupłat o konstrukcji drewnianej krytej płótnem |
| Załoga |
1 |
| Historia | |
| Data oblotu |
1918 |
| Liczba egz. |
1 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
1 x Gnome 9N |
| Moc |
165 KM |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
7,92 m (górne skrzydło) |
| Długość |
5,74 m |
| Masa | |
| Własna |
590 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
217 km/h |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 3 karabiny maszynowe | |
Orenco B[a] – prototypowy amerykański samolot myśliwski zaprojektowany i zbudowany na zamówienie Aviation Section, U.S. Signal Corps (poprzednika dzisiejszego United States Air Force) w zakładach Orenco w 1917. Był to jeden z pierwszych myśliwców zbudowanych w Stanach Zjednoczonych. Samolot nie wszedł do produkcji seryjnej.
Tło historyczne[edytuj | edytuj kod]
W momencie wejście Stanów Zjednoczonych do I wojny światowej 6 kwietnia 1916 ówczesna Armia Amerykańska (Aviation Section, Signal Corps była częścią Armii, Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych jako osobny i niezależny rodzaj sił zbrojnych powstały dopiero po II wojnie światowej) nie miała na stanie żadnego samolotu myśliwskiego[2], w czasie wojny amerykańskie dywizjony wyposażone były w samoloty francuskie i brytyjskie[2][3]. 1 maja 1916 dowództwo Armii wystosowało zamówienie na „samolot dostosowany do walki i pościgu za wrogimi samolotami”[b][3]. Samolot miał być uzbrojony w dwa karabiny maszynowe, a napęd miał stanowić silnik o mocy 100-150 koni mechanicznych[3]. Ówczesna amerykańska doktryna bojowa w użyciu lotnictwa była pod bardzo silnym francuskim wpływem na co wskazywał fakt, że wymagane osiągi samolotu były podane w systemie metrycznym, a nie w używanych do tej pory w Stanach Zjednoczonych jednostkach imperialnych[3]. W odpowiedzi na zamówienie Armii powstało kilka projektów i prototypów wybudowanych w różnych firmach ale do końca wojny nie udało się rozpocząć produkcji żadnego rodzimego amerykańskiego myśliwca[3]. Jednym z samolotów, które wówczas powstały, był Orenco B.
Opis konstrukcji[edytuj | edytuj kod]
Orenco B był jednosilnikowym, jednomiejscowym myśliwcem o konstrukcji drewnianej krytej płótnem[1][4]. Samolot miał stałe, dwukołowe podwozie z płozą ogonową[1]. Napęd samolotu stanowił silnik rotacyjny typu Gnome 9N o mocy 165 KM z drewnianym, dwupłatowym śmigłem[1].
Samolot miał nietypowe uzbrojenie składające się z trzech karabinów maszynowych z czego dwa karabiny były umieszczone pod dolnym skrzydłem i strzelały poza kręgiem śmigła[1]. Takie umieszczenie karabinów pozwoliło zrezygnować z synchronizatora co zwiększyło ich szybkostrzelność[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Samolot został zaprojektowany przez członka francuskiej misji wojskowej Etienne'a Dormoya i zbudowany w zakładach Ordnance Engineering Company[1]. Napęd samolotu stanowił silnik Gnome 9N[1], planowano wówczas rozpocząć produkcję seryjną tego silnika w Stanach Zjednoczonych do czego jednak nie doszło[3].
13 grudnia 1917[3] Armia zamówiła cztery samoloty (numery seryjne 33760 – 33763) ale zbudowano tylko jeden egzemplarz tego samolotu[1]. Ostatecznie rząd amerykański zadecydował aby dla potrzeb Armii zamówić zagraniczne myśliwce[1], zamówiono jednak pięć następnych samolotów od Orenco w nieco zmienionej wersji Orenco C ze słabszym silnikiem i zmienioną konstrukcją skrzydeł[3][1]. Orenco C używane były jako samoloty szkolne[3].
Niektóre źródła określają Orenco B jako „pierwszy amerykański samolot pościgowy”[c][5] ale jak wspomniano wyżej samolot był zaprojektowany przez Francuza, a wcześniej od niego powstał inny myśliwiec Thomas-Morse MB-1.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rzadziej spotykane jest także oznaczenie Orenco Model B[1].
- ↑ „Adapted to combat and pursuit of hostile aircraft”.
- ↑ ”Early in 1918, there appeared the first American pursuit aeroplane designed as such” („pursuit aeroplane” czyli dosłownie „samolot pościgowy” jest archaicznym określeniem na samolot myśliwski).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k P. Bowers: Forgotten Fighters 2. s. 12.
- ↑ a b Ray Wagner: First Fighters: Fokker EI, Nieuport 11, Curtiss S-3, & Pursuit. americancombatplanes.com. [dostęp 2012-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-06)]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i Ray Wagner: First Fighters: S-4C, E-1, Orenco C, Curtiss-Bristol Fighter, & MB-1. americancombatplanes.com. [dostęp 2012-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-07)]. (ang.).
- ↑ Szymon Pilecki, Jerzy Domański: Samoloty bojowe 1910 - 1967. s. 284.
- ↑ Bruce Robertson (ed.): United States Army and Air Force Fighters, 1916-1961. s. 12.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Peter M. Bowers: Forgotten Fighters/2 and Experimental Aircraft U.S. Army 1918-1941. Arco Publishing, 1971. ISBN 978-0668024037.
- Szymon Pilecki, Jerzy Domański: Samoloty bojowe 1910 - 1967. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1969.
- Bruce Robertson (ed.): United States Army and Air Force Fighters, 1916-1961. Harleyford Publications Ltd, 1962.
Literatura przedmiotu[edytuj | edytuj kod]
- Herbert Molloy Mason: The United States Air Force: A Turbulent History. Van Nostrand Reinhold, 1976. ISBN 0-442-80354-0.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcie samolotu Orenco C. 1000aircraftphotos.com. [dostęp 2012-09-20].
