Orlando Fiordigiglio
| Data i miejsce urodzenia |
1 lipca 1984 |
|---|---|
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
179 cm |
| Styl walki |
praworęczny |
| Kategoria wagowa |
lekkośrednia |
| Bilans walk zawodowych | |
| Liczba walk |
20 |
| Zwycięstwa |
20 (KO 11) |
| Porażki |
0 |
Orlando Fiordigiglio (ur. 1 lipca 1984 w Neapolu) – włoski bokser kategorii lekkośredniej.
Kariera amatorska[edytuj | edytuj kod]
Jako amator Fiordigiglio czterokrotnie był uczestnikiem mistrzostw swojego kraju – Włoch. Najlepszym jego osiągnięciem było zdobycie brązowego medalu w 2008 r., rywalizując w kategorii lekkośredniej (69 kg.). Fiordigiglio zawsze rywalizował w kategorii lekkośredniej, walcząc podczas Mistrzostw Włoch w 2005, 2006, 2008 i 2009 r. Niestety dzięki słabym rezultatom na tych zawodach nie mógł reprezentować swojego kraju na mistrzostwach bądź zawodach rangi międzynarodowej.
Mistrzostwa Włoch 2005 (69 kg[1])[edytuj | edytuj kod]
| Rywal | Etap | Rezultat |
|---|---|---|
| Luca Arrigo | Eliminacje | 26:13 (W) |
| Adriano Cardarello | Ćwierćfinał | 5:26 (L) |
Mistrzostwa Włoch 2006 (69 kg[2])[edytuj | edytuj kod]
| Rywal | Etap | Rezultat |
|---|---|---|
| Alessandro Marziali | Eliminacje | 11:15 (L) |
Mistrzostwa Włoch 2008 (69 kg[3])[edytuj | edytuj kod]
| Rywal | Etap | Rezultat |
|---|---|---|
| William Fenude | Ćwierćfinał | 7:4 (W) |
| Roberto Liberati | Półfinał | 6:13 (L) |
Mistrzostwa Włoch 2009 (69 kg[4])[edytuj | edytuj kod]
| Rywal | Etap | Rezultat |
|---|---|---|
| Alex Santarossa | Eliminacje | 11:0 (W) |
| Diego di Luisa | Ćwierćfinał | 6:7 (L) |
Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]
Fiordigiglio na zawodowym ringu zadebiutował 21 maja 2010 r., pokonując na punkty w czterorundowym pojedynku Alessandra Seguriniego[5]. Do 2013 r. Fiordigiglio stoczył kolejne 13. walk, wszystkie wygrywając. Były to jednak pojedynki z rywalami, którzy mieli głównie ujemny bilans walk.
15 marca 2013 r. rywalem Włocha był jego Rodak Domenico Salvemini. Stawką pojedynku było Mistrzostwo Włoch w kategorii lekkośredniej. Po dziesięciu rundach zasłużenie, jednogłośnie na punkty zwyciężył Fiordigiglio, zdobywając pierwszy pas w zawodowej karierze[6]. W swoim następnym pojedynku, który odbył się 29 czerwca Włoch zdobył drugi tytuł w karierze, pokonując Giuseppe Langellę w pojedynku o Mistrzostwo Unii europejskiej EBU-EU[7].
2014 rok Fiordigiglio rozpoczął od lutowego zwycięstwa nad Węgrem Jánosem Vargą, którego znokautował w drugiej rundzie[8]. 28 marca w pierwszej obronie Mistrzostwa Unii Europejskiej rywalem Włocha był Rubén Varón. Hiszpan był posiadaczem tego tytułu w 2004 r. Fiordigiglio łatwo zwyciężył, wygrywając przez nokaut. Walka została zakończona w 7. rundzie, gdy po lewym sierpowym Włocha Varón wylądował na deskach[9]. 11 października Włoch po raz kolejny obronił tytuł, pokonując Stefano Castelucciego[10].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ 83.Italian National Championships - Marsala. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2014-12-25]. (pol.).
- ↑ 84.Italian National Championships - Milan. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2014-12-25]. (pol.).
- ↑ 86.Italian National Championships - Milan. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2014-12-25]. (pol.).
- ↑ 87.Italian National Championships - Tarquinia. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2014-12-25]. (pol.).
- ↑ Friday 21 May 2010. boxrec.com. [dostęp 2014-12-25]. (ang.).
- ↑ Friday 15 March 2013. boxrec.com. [dostęp 2014-12-25]. (ang.).
- ↑ Saturday 29 June 2013. boxrec.com. [dostęp 2014-12-25]. (ang.).
- ↑ Friday 21 February 2014. boxrec.com. [dostęp 2014-12-25]. (ang.).
- ↑ Friday 28 March 2014. boxrec.com. [dostęp 2014-12-25]. (ang.).
- ↑ Saturday 11 October 2014. boxrec.com. [dostęp 2014-12-25]. (ang.).