Ornitolog (opowieść bizantyńska)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ornitolog (Pulolὸgos) – XIV-wieczna bizantyńska opowieść zwierzęca

Opowieść poetycka zatytułowana Ornitolog obejmuje 650 nierymowanych wierszy politycznych. Akcja utworu rozgrywa się na weselu syna króla ptaków, orła, na które zaprosił on skrzydlatych pobratymców. W czasie uczty wśród ptaków wybucha kłótnia. Bocian obraża łabędzia, mewa wdaje się w spór z gęsią, brodziec z bażantem. Spór łagodzi orzeł strasząc ptaki interwencją jastrzębia i sokoła[1]. Utwór stanowi celną satyrę na stosunki społeczne w Bizancjum. Zawiera też sporo wiadomości o Frankach, Wołochach, Bułgarach i Turkach[2].

Ornitolog powstał w początkach XIV stulecia prawdopodobnie w Nicei. Zachował się w 8 wersjach. Najstarszy zachowany rękopis pochodzi z 1461 roku[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. O. Jurewicz: Historia literatury bizantyńskiej. s. 313.
  2. a b O. Jurewicz: Historia literatury bizantyńskiej. s. 314.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]