Przejdź do zawartości

Ostejkiszki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ostejkiszki
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

oszmiański

Sielsowiet

Boruny

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Ostejkiszki”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Ostejkiszki”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Ostejkiszki”
Ziemia54°19′09″N 26°08′56″E/54,319167 26,148889

Ostejkiszki – dawniej wieś i folwark.Obecnie część agromiasteczka Boruny na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie oszmiańskim, w sielsowiecie Boruny.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów wieś w gminie Kucewicze, w powiecie oszmiańskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. W 1866 roku liczyła 37 mieszkańców w 3 domach[1]. W 1905 roku liczyła 7 mieszkańców, 20 dziesięcin, należała do Kowalewskiego[2].

W latach 1921–1945 folwark i wieś leżały w Polsce, w województwie wileńskim, w powiecie oszmiańskim, w gminie Kucewicze.

W 1931:

  • wieś w 5 domach zamieszkiwało 20 osób[3].
  • folwark w 1 domu zamieszkiwało 5 osób[3].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Borunach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Oszmianie i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Borunach[4].


Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]


Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ostejkiszki, pow. oszmiański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 655.
  2. Гошкевич И. И. Виленская губернія: Полный списокъ населенныхъ мѣстъ со статистическими данными о каждомъ поселеніи, составленный по оффиціальнымъ свѣдѣниямъ, Вильна, 1905, s. 235
  3. a b Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 33.
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1215.