Przejdź do zawartości

Wojtasze

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojtasze
Вайташы
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

smorgoński

Sielsowiet

Krewo

Populacja (2019)
• liczba ludności


3

Kod pocztowy

231000

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Wojtasze”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Wojtasze”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Wojtasze”
Ziemia54°20′59″N 26°10′38″E/54,349722 26,177222

Wojtasze (biał. Вайташы; ros. Войташи) − wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie smorgońskim, w sielsowiecie Krewo.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów wieś w okręgu wiejskim Skirdziuny, w gminie Kucewicze, w powiecie oszmiańskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. W 1866 roku liczyła 41 mieszkańców w 4 domach, należała do dóbr Nowosiółki Czapskich[1]. W 1905 roku wieś liczyła 57 mieszkańców, 93 dziesięcin[2].

W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim, w powiecie oszmiańskim, w gminie Krewo.

W 1931 wieś w 9 domach zamieszkiwały 63 osoby[3].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Borunach i prawosławnej w Krewie. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Oszmianie i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Kucewiczach[4].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wojtasze, pow. oszmiański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 765.
  2. Гошкевич И. И. Виленская губернія: Полный списокъ населенныхъ мѣстъ со статистическими данными о каждомъ поселеніи, составленный по оффиціальнымъ свѣдѣниямъ, Вильна, 1905, s. 235
  3. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 33.
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1872.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]