Ostroga błonkówek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ostrogi (łac. calcaria) – rodzaj szczecin na odnóżach błonkówek.

Ostrogi to duże szczeciny występujące na końcach goleni[1]. U pszczół występują w dystalnych częściach goleni, gdzie wyrastają z ich wewnętrznej powierzchni. Golenie przednie i środkowe mają ostrogi pojedyncze, a tylne podwójne. Mają one zwykle formę prostych kolców, ale mogą być też różnie zmodyfikowane, np. rozszerzone lub grzebieniaste[2]. U grzebaczowatych ostrogi obecne są na goleniach przednich w liczbie 1, na środkowych 1, 2 lub nie ma ich wcale, a na tylnych 2[1].

Formą zmodyfikowanej ostrogi u pszczołowatych jest velum[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Jan Noskiewicz, Wojciech Puławski: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XXIV Błonkówki – Hymenoptera, zeszyt 67 Grzebaczowate – Sphecidae. Warszawa: PWN, Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 1970, s. 7-8.
  2. a b Tadeusz Pawlikowski, Waldemar Celary: Klucze do oznaczania owadów Polski ccz. XXIV Błonkówki – Hymenoptera, zeszyt 68a Pszczołowate – Apidae. Wstęp i podrodzina lepiarkowate – Colletinae. Toruń: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 2003, s. 8-9.