Osutka wejmutki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Osutka wejmutkichoroba sosny wejmutki (Pinus strobus) wywołana przez mikroskopijnego grzyba Meloderma desmazieri[1].

Objawy i szkodliwość[edytuj | edytuj kod]

Meloderma despazieri pochodzi z Ameryki Północnej, do Europy została sprowadzona wraz z zainfekowanymi nią sosnami wejmutkami i obecnie jest w Europie szeroko rozprzestrzeniona. Na ogół jest raczej słabym patogenem, często tylko saprotrofem[2], ale w Danii zniszczyła dużą część lasów wejmutkowych[1]. W Czechach osutka wejmutki powoduje największe szkody w miejscach wilgotniejszych, głównie na zboczach wąwozów i dolin[2].

Na zainfekowanych igłach sosny w jednym szeregu powstają liczne, czarne hysterotecja o długości dwukrotnie większej od szerokości. Zakażone igły już na początku lata brunatnieją i przedwcześnie opadają[1]. Infekcja nie ogranicza się tylko do igieł, lecz rozprzestrzenia również na młode pędy, powodując ich obumarcie. Czasami porażone igły i pędy nie opadają całkowicie, pozostając z doskonale uformowanymi owocnikami patogenu na drzewie. Jeśli infekcja powtarza się przez kilka lat z rzędu, drzewo straci wszystkie igły i umrze[2]. Szczególnie narażone na chorobę są młodniki rozwijające się w niesprzyjających warunkach siedliskowych[1].

Ochrona[edytuj | edytuj kod]

Podejmuje się tylko działania zapobiegawcze, mające na celu stworzenie lepszych warunków do rozwoju drzew[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Karol Manka, Fitopatologia leśna, Warszawa: PWRiL, 2005, s. 187, ISBN 83-09-01793-6.
  2. a b c Jiří Bílý, HOUBOVÉ CHOROBY ASIMILAČNÍCH ORGÁNŮ RŮZNÝCH DRUHŮ RODU PINUS, Praga: Uniwersytet Rolniczy w Pradze, 2008, s. 31,32.