Przejdź do zawartości

Płonnik cienki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Płonnik cienki
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

mchy

Klasa

płonniki

Rząd

płonnikowce

Rodzina

płonnikowate

Rodzaj

płonnik

Gatunek

płonnik cienki

Nazwa systematyczna
Polytrichum strictum Brid.
J. Bot. (Schrader) 1800(1): 286 1801[3]

Płonnik cienki, p. właściwy (Polytrichum strictum Brid.) – gatunek mchu z rodziny płonnikowatych. Występuje w Eurazji, Ameryce Północnej i Południowej. W Polsce jest rozpowszechniony na obszarze całego kraju w odpowiednich dla siebie siedliskach.

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Mech tworzący darnie, początkowo ciemnozielone do zielononiebieskich, z czasem brunatniejące.
Budowa gametofitu
Łodyżka wzniesiona, sztywna, o wysokości dochodzącej do 30 cm, spodem biaława, pokryta jasnymi chwytnikami. Listki pochwiaste, lancetowate, długości di 6 mm, o żółtawej pochwiastej nasadce, ostro, brunatnie zakończone, w stanie suchym przylegające do łodyżki.
Budowa sporofitu
Puszka zarodni sześcienna, długości ok. 6 mm, prosta lub skierowana w bok, czerwonożółta, zakończona orzęsionym czepkiem. Włoski czepka żółtobrązowe. Seta długości 6-10. Zarodniki żółte, gładkie.

Biologia i ekologia

[edytuj | edytuj kod]
Rozwój
Zarodnikowanie w Polsce odbywa się w czerwcu i lipcu.
Siedlisko
Występuje na torfowiskach wysokich i przejściowych, szczególnie o leśnym charakterze, głównie w borach bagiennych.
Fitosocjologia
W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.) Sphagnetalia magellanici[4].

Zagrożenia i ochrona

[edytuj | edytuj kod]

Od 2001 r. gatunek objęty jest w Polsce częściową ochroną gatunkową, status ochronny został utrzymany w Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
  2. B. Goffinet, W.R. Buck, Classification of the Bryophyta, University of Connecticut, 2008– [dostęp 2017-02-15] (ang.).
  3. Polytrichum strictum Menzies ex Brid.. [w:] The Plant List [on-line]. [dostęp 2017-02-13]. (ang.).
  4. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
  5. Dz.U. z 2014 r. poz. 1409 – Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Stanisław Kłosowski, Grzogorz Kłosowski: Rośliny wodne i bagienne. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2006. ISBN 978-83-7073-248-6.
  • Bronisław Szafran: Musci-Mchy. Warszawa: PWN, 1963, seria: Flora Słodkowodna Polski.