Półwysep Akadiański

Półwysep Akadiański (fr. Péninsule acadienne, dawniej Bas-du-Comté; ang. Acadian Peninsula) – półwysep we wschodniej Kanadzie, na północnym wschodzie prowincji Nowy Brunszwik. Oddziela zatokę Baie des Chaleurs od Zatoki Świętego Wawrzyńca. Obejmuje wschodnią część hrabstwa Gloucester i północno-wschodnią część hrabstwa Northumberland. Nazwa pochodzi od dominujących wśród ludności półwyspu Akadian. Ze względów kulturowych za część półwyspu często uważa się również wyspy Lamèque i Miscou. Niektóre źródła nazywają półwysep również Półwyspem Akadyjskim^[1].

Klimat

Dane ze stacji meteorologicznej w Bas-Caraquet, z lat 1994–2006
Miesiąc	St	Lut	Mar	Kw	Maj	Cz	Lip	Sier	Wr	Paź	Lis	Gr	cały rok
Najniższa temperatura (°C)	-12,6	-12,7	-7,2	-1,3	4,6	10,7	15,0	14,3	10,6	4,7	-0,6	-6,5	1,6
Najwyższa temperatura (°C)	-5,2	-3,9	0,6	5,8	13,0	19,4	22,0	21,5	17,5	10,7	4,7	-0,6	8,8
Średnia temperatura (°C)	-8,9	-8,6	-3,3	2,5	9,3	15,8	19,4	18,8	14,7	8,3	2,3	-3,6	5,6
Opady atmosferyczne (mm)	31,4	49,3	64,6	63,2	85,5	61,3	71,8	66,8	73,2	95,6	93,9	74,6	900,5

Historia

Pierwsze francuskie stanowiska handlowe były tworzone w tym regionie już w XVII wieku, jednak o prawdziwym osadnictwie można mówić dopiero od 1755 roku. W tym roku brytyjskie władze kolonialne rozpoczęły deportacje wszystkich mieszkających na podległych im terenach Akadian, z których większość zamieszkiwała dzisiejszy półwysep Nowa Szkocja (wtedy zwany półwyspem Akadia lub akadiańskim). Tylko nielicznym udało się uratować przez wysiedleniem poprzez ucieczkę na tereny zajmowane przez Francuzów. Wielu z tych uciekinierów było pierwszymi osadnikami na dzisiejszym Półwyspie Akadiańskim. Do nich dołączyli później powracający Akadianie, którzy nie mogli powrócić do swoich dawnych domów (były one już zajmowane przez brytyjskich osadników).

Demografia

Język

Ludność półwyspu jest w ok. 95% francuskojęzyczna (odmiana akadiańska). Angielskiego używa się przede wszystkim na południu, okolice doliny rzeki Miramichi są dominująco anglojęzyczne. Ponadto ok. 6% ludności Saint-Léolin i Miscou jest anglojęzyczne.

Blisko 41% mieszkańców Burnt Church używa języka mikmak jako ojczystego, a 55% angielskiego. Jednak miejscowa ludność jest silnie zanglicyzowana i na co dzień mikmak używa tylko 16% ludzi, a angielskiego 77%.