Język mikmak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Míkmaq, Míkmaw, Mìgmao
Obszar

Kanada, północno-wschodnie tereny Stanów Zjednoczonych

Liczba mówiących

10 850 (8750 w Kanadzie, 2100 w USA)

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
UNESCO 3 zdecydowanie zagrożony, 2 wrażliwy
Ethnologue 6b zagrożony
Kody języka
ISO 639-2 mic
ISO 639-3 mic
IETF mic
Glottolog mikm1235
Ethnologue mic
GOST 7.75–97 мик 452
WALS mic
SIL MIC
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język mikmak (mi'kmaq) – język z grupy wschodniej języków algonkiańskich, używany przez niemal 11 tys. rdzennych mieszkańców Kanady i północno-wschodnich rejonów USA.

Nazwa mi'kmaq oznacza: „moi przyjaciele” (liczba pojedyncza – míkm).

Fonetyka[edytuj | edytuj kod]

Samogłoska przednia Samogłoska środkowa Samogłoska tylna
Krótka Długa Krótka Długa Krótka Długa
Głoska zamknięta i iː u uː
Głoska półotwarta e eː ə o oː
Głoska otwarta a aː
Spółgłoska wargowa Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa Spółgłoska podniebienna Spółgłoska miękkopodniebienna Spółgłoska wargowo-miękkopodniebienna
Spółgłoska zwarta p t k kʷ
Spółgłoska zwarto-szczelinowa
Spółgłoska szczelinowa s x xʷ
Spółgłoska nosowa m n
Aproksymant w l j