Pęczek czerwienno-rdzeniowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pęczek czerwienno-rdzeniowy (droga czerwienno-rdzeniowa, pęczek Monakowa; łac. tractus rubrospinalis) – pasmo istoty białej, stanowiące boczną część układu pozapiramidowego.

Rozpoczyna się w śródmózgowiu w jądrze czerwiennym, przechodzi na drugą stronę i biegnie w bocznej części nakrywki pnia mózgu. W rdzeniu kręgowym biegnie w sznurze bocznym, razem z pęczkiem korowo-rdzeniowym bocznym, do przodu od niego.

Rola tej drogi polega na kontrolowaniu napięcia mięśni zginaczy.

Opisał go jako pierwszy rosyjsko-szwajcarski neuroanatom Constantin von Monakow.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]