Przejdź do zawartości

Pałac Prymasowski w Bratysławie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pałac Prymasowski w Bratysławie
Ilustracja
Państwo

 Słowacja

Miejscowość

Bratysława

Styl architektoniczny

neoklasycystyczny

Architekt

Melchior Hefele

Inwestor

József Batthyány

Kondygnacje

3

Rozpoczęcie budowy

1778

Ukończenie budowy

1781

Położenie na mapie Bratysławy
Mapa konturowa Bratysławy, w centrum znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac Prymasowski w Bratysławie”
Położenie na mapie Słowacji
Mapa konturowa Słowacji, blisko lewej krawiędzi na dole znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac Prymasowski w Bratysławie”
Położenie na mapie kraju bratysławskiego
Mapa konturowa kraju bratysławskiego, na dole znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac Prymasowski w Bratysławie”
Ziemia48°08′38,26″N 17°06′31,23″E/48,143961 17,108675
Zwieńczenie fasady kapeluszem kardynalskim i grupą rzeźb

Pałac Prymasowski w Bratysławie (słow. Primaciálny palác, węg. prímási palota) – neoklasycystyczny pałac w Bratysławie, położony na Starym Mieście, obecnie pełni funkcję ratusza.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pałac wybudowano w latach 1778–1781 dla arcybiskupa i kardynała Józsefa Batthyányego według projektu architekta Melchiora Hefele. W tym miejscu już od XIV wieku znajdowała siedziba biskupia, a od XVI wieku w Bratysławie rezydowali węgierscy prymasi, zagrożeni w Esztergomie przez Turków. József Batthyány uznał, że poprzednia siedziba jest za mała dla jego potrzeb.

Różową fasadę potężnej czteroskrzydłowej i trójkondygnacyjnej budowli wieńczy trójkątny tympanon z okazałym złoconym herbem arcybiskupa na szczycie, przykrytym kapeluszem kardynalskim olbrzymich rozmiarów.

Pałac stał się znany w 1805, kiedy w Sali Lustrzanej Francuzi i Austriacy podpisali pokój w Preszburgu. Odbywały się tutaj czasem także sesje węgierskiego sejmu, który w I połowie XIX wieku miał siedzibę w niedalekim budynku Uniwersytetu. W 1848 cesarz Ferdynand I Habsburg podpisał tutaj dokument sankcjonujący powstanie pierwszego samodzielnego węgierskiego rządu.

W 1903 kupiło go miasto i podczas prac remontowych znaleziono w skrytce w ścianie sześć nieznanych gobelinów z XVII wieku, opisujących legendę Hero i Leander. Wykonano je w angielskiej manufakturze Mortlake, a projektantem był Francis Clyna (prawdopodobnie z udziałem Rubensa i van Dycka). Wykonała je grupa tkaczy flamandzkich Philipa de Maechta.

Obecnie w pomieszczeniach budynku znajdują się eksponaty Galerii Miasta Bratysławy, tj. gobeliny angielskie i obrazy. Można także oglądać bogato zdobione sale, dzieła sztuki, meble i przedmioty z XVIII i XIX wieku. Pałac jest również siedzibą burmistrza miasta stołecznego Bratysławy.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Wiesława Rusin, Barbara Zygmańska, Słowacja, Bielsko-Biała: Wydawnictwo Pascal, 2006, ISBN 83-7304-679-8, OCLC 749501739.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]