Palankin
Palankin (ben. পালকি) – dawny środek transportu w formie krytego krzesła lub tapczanu używany przez arystokrację na Dalekim i Środkowym Wschodzie w szczególności w Indiach i Chinach od czasów starożytnych. Unoszony był przez tragarzy za pomocą drążków. W przypadku długich podróży do obsługi palankina najmowano trzy zmiany tragarzy – do 12 osób – oraz jednego tragarza do niesienia bagażu.
Średnia prędkość podczas podróżowania palankinem wynosiła około 6–6,5 km na godzinę.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Паланкин, w: Энциклопедическiй словарь, red. И. Е. Андреевский, К. К. Арсеньев, Ф. Ф. Петрушевский, С.-Петербургъ 1890–1907.