Palcówka (cegła)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Palcówka – rodzaj cegły, w której odciśnięte były podłużne linie-zagłębienia, wyżłobione palcami rzemieślnika usuwającego z formy nadmiar gliny.

Cegła jest charakterystyczna dla średniowiecznych budowli polskich. Tworzyła wytrzymalszy mur niż cegła bez wyżłobień, wykańczana za pomocą deski.