Palec środkowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludzka ręka, palec środkowy oznaczony strzałką.

Palec środkowy (łac. digitus medius) – w anatomii człowieka trzeci palec ręki, leżący pomiędzy palcem wskazującym i palcem serdecznym. Zbudowany jest z trzech paliczków: bliższego, środkowego i dalszego, połączonych stawami międzypaliczkowymi i więzadłami[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 1, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 317–321, ISBN 978-83-66548-14-5.