Para-męt pikczers, czyli kulisy srebrnego ekranu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Para-męt pikczers, czyli kulisy srebrnego ekranu
Rodzaj słuchowiska

cykliczne, satyryczne

Kraj produkcji

 Polska

Język

polski

Scenariusz

Andrzej Zaorski

Główne role

Marian Kociniak,
Andrzej Zaorski

Premierowe emisje radiowe
Stacja radiowa

Polskie Radio Program III

Lata emisji

lata 70. XX wieku

Para-męt pikczers, czyli kulisy srebrnego ekranu – cykl satyrycznych skeczy radiowych z programu 60 minut na godzinę, w których występowali Marian Kociniak (jako Maniek) i Andrzej Zaorski (jako Jędrek)[1][2].

Dowcipne dialogi koncentrowały się na streszczeniu zawsze jednego filmu polskiego lub zagranicznego. Cykl nadawany był w latach 70., więc omawiane filmy pochodziły też z tego okresu (np. Potop czy Ojciec chrzestny), ale także z okresów wcześniejszych (np. Bulwar Zachodzącego Słońca).

Streszczającym fabułę był Jędrek, Maniek zaś wtrącał aluzje i dygresje co do głównego wątku. Jedynym wyjątkiem była opowieść o ekranizacji Wesela Wyspiańskiego, gdy role zostały odwrócone. Ponadto w dwóch odcinkach Mariana Kociniaka zastąpił Piotr Fronczewski. Był to odcinek "Detektyw z Placu Unii" - aluzja do siedziby MSW w Warszawie parodia pracownika MSW (nieokrzesanego ubeka) dotyczący filmu "Detektyw ze Stacji Union" oraz odcinek "Mgr Szwagier Wolnomyśliciel (MSW)"- parodia pracownika MSW (nieokrzesanego ubeka) oddelegowanego jako krytyka filmowego na zagraniczne festiwale. Natomiast w recenzji filmu pt. "Konflikt" zamiast Mariana Kociniaka wystąpiła Ewa Złotowska jako córka Jędrusia - Cewka.

Maniek wspomnienie o piciu (niekoniecznie alkoholu) komentował słowami „Lubiał wypić?”, a przy okazji jakiejś sytuacji przedstawionej w filmie wspominał o swojej żonie, Ceśce. Pojawiało się też zwykle sformułowanie „elegancja Francja” lub „dyskrecja Szwecja”. Na koniec odcinka Jędrek zawsze przypominał jakiś śmieszny motyw lub scenę, rozpoczynając wypowiedź słowami „A najlepsze było, gdy...” rozwijając następnie wątek w często absurdalny sposób, co wywoływało salwy śmiechu obu interlokutorów. Recenzja filmu "Żądło" miała inne zakończenie. Jędrek opowiadając jak to główny bohater uderzył gangstera w żołądek uderzył Mańka na co ten oddał Jędrusiowi i odcinek zakończył się nie śmiechem, ale płaczem obu przyjaciół. W odcinku "Kobieta Wąż", Maniek opowiedział na koniec film, który oglądał i tutaj również odcinek nie zakończył się śmiechem, tylko pytaniami Jędrusia - "ale nie mów, cieńszy?"

Role żeńskie komplementowane były słowami „(...) duże niebieskie oczy. – Miała czym oddychać? – No masz!”.

Bohaterowie Mańka i Jędrka występowali także w cyklach Radiowi Piraci oraz Centralna Kuźnia Młodych – CKM, gdzie dołączył do nich inny bohater 60 minut na godzinę, pracownik Kowalewski (w tej roli Krzysztof Kowalewski), oraz tępy partyjny wykładowca magister docent Buldog inżynier (Andrzej Fedorowicz). Ponadto spin-offem CKM-u była Saga rodu Kowalskich, gdzie bohaterowie tej pierwszej serii (w tym Maniek i Jędrek) odgrywali role przodków Kowalewskiego.

Początek jest charakterystyczny: „Para-męt pikczers [ryczenie lwa] prezent-ują «Kulisy srebrnego ekranu»”

  • Jędrek – „Fajny film wczoraj widziałem.”
  • Maniek – „Momenty były?”
  • Jędrek – „No masz! Najlepiej jak...”

W recenzji filmu "Żądło" początek był inny, Jędrek powiedział: "fatalny film wczoraj widziałem" na co Maniek zapytał - "Momentów nie było?" Jędrek - "Nic" Maniek - "nie opowiadaj"; Jędrek - "opowiem".

Koniec też jest charakterystyczny:

  • Maniek – „Nie mów! Ale kino!”
  • (Maniek i Jędrek śmieją się na głos)

Tytuł audycji jest aluzją:

  • Paramount Pictures – wytwórnia filmowa
  • Para-męt pikczers – para „mętów” opowiadająca o filmie

Alfabetyczny spis odcinków[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Andrzej Zaorski w "Galerii królów" [online], Program 3 Polskiego Radia, 21 listopada 2021 [dostęp 2022-08-16].
  2. Marian Kociniak. Teatr był jego domem [online], Rzeczpospolita [dostęp 2022-08-16].