Parafia św. Katarzyny w Wieniawie

Parafia św. Katarzyny
	; Kościół parafialny
Państwo	Polska
Siedziba	Wieniawa
Adres	ul. Kasztanowa 1; 26-432 Wieniawa
Data powołania	13 kwietnia 1369
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Diecezja	radomska
Dekanat	przysuski
Kościół	św. Katarzyny
Proboszcz	ks. mgr Janusz Stanek
Wezwanie	św. Katarzyny
Wspomnienie liturgiczne	25 listopada
	Położenie na mapie gminy Wieniawa Parafia św. Katarzyny
	Położenie na mapie Polski Parafia św. Katarzyny
	Położenie na mapie województwa mazowieckiego Parafia św. Katarzyny
	Położenie na mapie powiatu przysuskiego Parafia św. Katarzyny
	51°21′35″N 20°47′53″E/51,359722 20,798056

Parafia św. Katarzyny w Wieniawie – jedna z 10 parafii rzymskokatolickich dekanatu przysuskiego diecezji radomskiej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieniawa pierwotnie była wsią szlachecką, a w XIV w. stanowiła własność Mikołaja dziekana kieleckiego. W drugiej połowie XV w. została nabyta przez Wieniawitów, którzy zaczęli swoją część wioski nazywać Wieniawą, a dla pozostałej zachowała się nazwa Kłodno (dziś Kłudno). Pierwotny kościół drewniany pw. NMP i św. Katarzyny; został zbudowany w 1264 przez ks. Hieronima Strzembosza. W początkach XIV w. Mikołaj, dziekan kielecki dobudował do istniejącego kościoła murowaną kruchtę, zakrystię i kaplicę św. Stanisława w stylu gotyckim. W drugiej połowie XIV w. zbudowano murowany kościół. W 1510 proboszcz Stanisław Młodecki cały kościół podniósł o 6 m i nadał mu styl renesansowy. Kościół był restaurowany w początkach XX w. Wnętrze zostało gruntownie restaurowane i odnowione w latach 1987–1999 staraniem ks. Jana Blicharza.

Parafia należy do najstarszych w diecezji, została erygowana 13 kwietnia 1369 roku przez arcybiskupa Jarosława Skotnickiego. Kościół jest budowlą orientowaną. Znajduje się w nim obraz Matki Bożej Szkaplerznej, który jest czczony jako cudowny. Jest to płótno naklejone na desce i pochodzące z końca XIV w. Obraz przywiózł z Rzymu ks. Młodecki w 1543 r.