Parafia Smoleńskiej Ikony Matki Bożej w Kołajnach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia Smoleńskiej Ikony Matki Bożej
Kolainių Dievo Motinos ikonos „Smolenskaja“ parapija
Ilustracja
Cerkiew parafialna
Państwo

 Litwa

Siedziba

Kołajny

Data powołania

1873

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Eparchia

wileńska i litewska

Dekanat

kłajpedzki

Cerkiew

Smoleńskiej Ikony Matki Bożej

Proboszcz

ihumen Nestor (Szmidt)

Wezwanie

Smoleńskiej Ikony Matki Bożej

Wspomnienie liturgiczne

28 lipca/10 sierpnia

Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Cerkiew parafialna”
Ziemia55°44′54,1″N 22°36′19,2″E/55,748361 22,605333

Parafia Smoleńskiej Ikony Matki Bożejparafia prawosławna w Kołajnach, w dekanacie kłajpedzkim eparchii wileńskiej i litewskiej.

Społeczność prawosławna w Kołajnach (wsi położonej w rejonie kielmskim, w okręgu szawelskim) uformowała się po powstaniu styczniowym. Wówczas władze carskie skasowały, za wsparcie powstańców, miejscowy klasztor karmelitów, zaś na należące do niego wcześniej ziemie sprowadziły ochotników z ziem ukraińskich, Kurlandii i centralnych guberni Rosji. W 1866 w Kołajnach żyło ok. 700 rodzin wyznania prawosławnego, korzystających z cerkwi w Szawlach i Telszach. Miejscowe władze zdecydowały o adaptacji na nową cerkiew dawnego kościoła karmelitów. 12 maja 1867 biskup kowieński Aleksander (Dobrynin) wyświęcił świątynię pod wezwaniem Zwiastowania. W 1873 przy obiekcie została erygowana parafia.

W czasie I wojny światowej, w odróżnieniu od większości wiejskich parafii prawosławnych na ziemiach litewskich, placówka duszpasterska w Kołajnach nie zaprzestała działalności. Jedynie w okresie od stycznia do marca 1918 była nieczynna z powodu aresztowania przez Niemców jej proboszcza, ks. Simona Onufrijenki.

W 1922 decyzją władz niepodległej Litwy dotychczasowa cerkiew parafialna została zwrócona Kościołowi katolickiemu, podobnie jak urządzony w dawnym klasztorze dom parafialny i 44 ha ziemi stanowiącej pierwotnie własność karmelitów. W tym okresie Kołajny były wsią zamieszkaną niemal wyłącznie przez prawosławnych Rosjan (1342 osoby); była to tym samym jedyna parafia na Litwie, której liczebność nie spadła po wycofaniu się Rosjan z Litwy. Jej nową świątynią stała się kaplica urządzona w budynku zajmowanym również przez szkołę parafialną.

W 1937 parafia w Kołajnach była drugą, po parafii Zwiastowania w Kownie co do liczebności prawosławną placówką duszpasterską w granicach Litwy; liczyła wówczas 1753 wiernych.

Wolno stojąca cerkiew parafialna w Kołajnach powstała w 1940, została wyświęcona 3 września tegoż roku przez metropolitę Eleuteriusza. Do jej budowy wykorzystano materiały z rozebranej cerkwi w Janowie, do Kołajn przeniesiono również ikonostas z tejże świątyni.

W 1945 liczebność parafii szacowano na ok. 800 osób. Od tego czasu jednak liczba wiernych sukcesywnie spadała, w związku z migracją zarobkową do miast. W 2008 w Kołajnach zamieszkiwało ok. 10 osób wyznania prawosławnego.

Nabożeństwa w cerkwi odprawiane są kilka razy w roku[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • G. Szlewis, Православные храмы Литвы, Свято-Духов Монастыр, Vilnius 2006, ISBN 9986-559-62-6