Parafia św. Tomasza Kantuaryjskiego w Sulejowie

Parafia św. Tomasza Kantuaryjskiego
	; kościół parafialny
Państwo	Polska
Siedziba	Sulejów
Adres	ul. Opacka 13
Data powołania	1798
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Diecezja	radomska
Dekanat	tomaszowski
Kościół	św. Tomasza Kantuaryjskiego
Nadzór	Cystersi
Proboszcz	o. Augustyn Węgrzyn, Cist
Wezwanie	św. Tomasza Becketa
Wspomnienie liturgiczne	29 grudnia
	Położenie na mapie Sulejowa Sulejów
	Położenie na mapie Polski Sulejów
	Położenie na mapie województwa łódzkiego Sulejów
	Położenie na mapie powiatu piotrkowskiego Sulejów
	Położenie na mapie gminy Sulejów Sulejów
	51°21′52,5″N 19°52′43,0″E/51,364583 19,878611
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Parafia św. Tomasza Kantuaryjskiego w Sulejowie – jedna z 9 parafii rzymskokatolickich dekanatu tomaszowskiego diecezji radomskiej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kościół i klasztor cystersów ufundowany został przez Kazimierza Sprawiedliwego w 1176 dla konwentu sprowadzonego z Marimond. Kościół wzniesiono przed 1232 i tymże roku go konsekrowano. Klasztor został zbudowany ok. połowy XIII w. W 1259 klasztor spalili Tatarzy. Rozbudowany był w początkach XV w. Ponownie został spalony przez Tatarów w 1431. Kolejna rozbudowa miała miejsce w pierwszej połowie XVI w. Na przełomie XV i XVI w. założono obwarowania, które w XVIII w. przekształcono. W 1790 kościół i klasztor zostały spalone. Początkowo tereny należały do parafii Sulejów. Po I rozbiorze Polski wsie z tej strony Pilicy zostały przyłączone do parafii Wójcin. Parafia klasztorna pw. św. Tomasza Kantuaryjskiego i Wniebowzięcia NMP. prowadzona przez cystersów powstała w 1798. W 1819 klasztor skasowano, a majątek przejęły władze rządowe. Wydzierżawiono dobra zakonne, a pracę parafialną podjęli księża diecezjalni. W 1847 miał miejsce ponowny pożar kościoła i klasztoru. W latach 1852 - 1861 część klasztoru została odremontowana i założono ochronkę dla dzieci, zaś w 1883 część zabudowań klasztornych została sprzedana i urządzono w niej browar, a część przyznano parafii. Cystersi ponownie objęli tę placówkę w 1986. W latach osiemdziesiątych XX w. stan materialny budynków był bardzo zły i z tego względu zamknięto kościół dla celów duszpasterskich i dla zwiedzających. Udostępniono jedynie dla celów liturgicznych tzw. kapitularz. Generalny remont i konserwacja zostały podjęte od 1987 dzięki wsparciu fundacji „Obiekt Zabytkowy Opactwo Cystersów w Sulejowie”. Jest to obiekt późnoromański, przejściowy, orientowany, trójnawowy, bazylikowy, wzniesiony z kamienia łamanego, od lica cios z piaskowca szydłowieckiego, wewnątrz wyłożony cegłą, sklepienia z cegły, elementy konstrukcyjne i dekoracyjne z piaskowca. Klasztor pierwotnie wraz z kościołem tworzył czworobok wokół wirydarza. Zachowana została przykościelna część murowana z cegły, szczegóły z piaskowca, kapitularz z połowy XIII w. i biegnący wzdłuż odcinek krużganku z początku XV w. 22 października 2012 rozporządzeniem Prezydenta RP. kościół i klasztor Cystersów w Sulejowie wpisano na listę Pomników Historii.