Parahiraciini

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parahiraciini
Cheng et Yang, 1991
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

pluskwiaki

Podrząd

fulgorokształtne

Rodzina

owoszczowate

Podrodzina

Issinae

Plemię

Parahiraciini

Parahiraciiniplemię pluskwiaków z rodziny owoszczowatych i podrodziny Issinae.

Takson ten wprowadzony został w 1991 roku przez Chiou-Ling Chenga i Chung-Tu Yanga[1].

Pluskwiaki te upodabniają się do chrząszczy z nadrodziny ryjkowców. W związku z tym charakteryzują się wypukłymi, wydłużonymi i na wierzchołku zwężonymi skrzydłami przednimi wyposażonymi w siatkę poprzecznych żyłek. Ponadto mają długie odnóża przedniej i środkowej pary. Cechy te uznawane są za autapomorfie, natomiast cechą plezjomorficzną są dwu- lub trójpłatkowate skrzydła tylne z siatką żyłek poprzecznych w części dystalnej oraz głęboki wycięciem pomiędzy remigium a vannus. Większość rodzajów ma metope przekształcone w ryjek, co dodatkowo upodabnia je do ryjkowców[2].

Przedstawiciele tego plemienia zasiedlają Azję od Indii i Chin po Indonezję[3].

Należą tu 15 następujących rodzajów[3]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Cheng Chiou-Ling, Yang Chung-Tu. Nymphs of Issidae of Taiwan (IV) (Homoptera). „Plant Protection Bulletin”. 33 (4), s. 334-343, 1991. 
  2. Vladimir M. Gnezdilov, Michael R. Wilson. Review of the genus Scantinius Stål with notes on the tribe Parahiraciini Cheng & Yang (Hemiptera: Auchenorrhyncha: Fulgoroidea: Issidae). „Arthropod Systematics & Phylogeny”. 65 (1), s. 101–108, 2004. 
  3. a b T. Bourgoin: Parahiraciini Cheng & Yang, 1991. [w:] Fulgoromorpha Lists On the Web. A knowledge and a taxonomy. Version 8 database dedicated to planthoppers (Insecta, Hemiptera, Fulgoromorpha, Fulgoroidea) [on-line]. [dostęp 2015-11-30].