Park Górny w Szczawnicy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Park Górny
im. Adama hrabiego Stadnickiego
w Szczawnicy
Ilustracja
Muszla muzyczna
Państwo

 Polska

Miejscowość

Szczawnica

Powierzchnia

10 ha

Data założenia

1824

Położenie na mapie Szczawnicy
Mapa konturowa Szczawnicy, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Szczawnica, Park Górny”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Szczawnica, Park Górny”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Szczawnica, Park Górny”
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego
Mapa konturowa powiatu nowotarskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Szczawnica, Park Górny”
Położenie na mapie gminy Szczawnica
Mapa konturowa gminy Szczawnica, po lewej znajduje się punkt z opisem „Szczawnica, Park Górny”
Ziemia49°25′38″N 20°29′16″E/49,427222 20,487778

Park Górny im. Adama hrabiego Stadnickiego w Szczawnicy – park w północnej części centrum Szczawnicy (Szczawnicy Wyżnej), po wschodniej stronie ulicy Zdrojowej i placu Józefa Dietla.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Park został utworzony w 1824 roku przez Jana Kutscherę. Józef Szalay sprowadził do parku rzadkie okazy drzew, np. w 1889 roku posadzono w parku 10 tysięcy sadzonek. W latach 80. XIX wieku utworzono wiele chodników, klombów, skwerów, gajów. Tworzono place do gry w krokieta. W okresie międzywojennym Adam Stadnicki poszerzył park o dodatkowe 11 ha, które obsadził modrzewiami i utworzył kort tenisowy.

W 2002 roku park otrzymał imię Adama hrabiego Stadnickiego.

Obiekty[edytuj | edytuj kod]

Na terenie parku znajduje się wiele zabytkowych obiektów, wille, pensjonaty, hotele, wiele rzeźb i pomników. Do ważniejszych należą:

Współczesne rzeźby, znajdujące się obecnie na terenie parku, są autorstwa Marii Chudoby-Wiśniewskiej, która wykonała je w latach 1960–1963.

Park przecinają, krzyżując się, dwie ulice: ul. Jana Wiktora i ul. Park Górny.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Barbara Alina Węglarz: Spacerkiem po starej Szczawnicy i Rusi Szlachtowskiej. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2011, s. 185–204. ISBN 978-83-62460-17-5.