Park Vigelanda
Park w 1965 roku | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Dzielnica | |
Powierzchnia |
320,000 m² ha |
Data założenia |
1940 |
Położenie na mapie Oslo | |
Położenie na mapie Norwegii | |
59°55′37″N 10°42′04″E/59,926944 10,701111 | |
Strona internetowa |
Park Vigelanda (norw. Vigelandsanlegget, także Vigelandsparken[1]) – zbiór rzeźb norweskiego rzeźbiarza Gustava Vigelanda w Oslo, będący częścią parku Frogner (Frognerparken). Składa się z ponad 200 rzeźb z kamienia, brązu i kutego żelaza przedstawiających łącznie prawie 600 postaci[1].
Idea kompleksu parkowego zrodziła się w 1907 roku, kiedy Vigeland otrzymał od władz miasta zamówienie na projekt fontanny. Stopniowo pomysł Vigelanda rozrastał się – kolejne projekty obejmowały rzeźby wokół fontanny, płaskorzeźby, ozdobny most łączący brzegi stawu w parku. W najwyższym punkcie kompleksu góruje Monolit (Monolitten) – gigantyczna kamienna kolumna uformowana z sylwetek nagich ludzi w różnym wieku. Tworzy ją 121 postaci, z czego jedna jest autoportretem Vigelanda[2]. Jedną ze słynniejszych rzeźb w Parku Frogner jest „Sinnataggen” (Rozzłoszczony chłopiec) – postać nagiego chłopczyka krzyczącego i tupiącego nogą[3].
W skład zespołu parkowego wchodzi też zaprojektowane przez artystę oświetlenie, tworząca labirynt mozaika wokół fontanny, kute bramy i furtki do parku. Wszystkie te elementy zaprojektował rzeźbiarz, ale wykonawcami byli zatrudnieni przez niego kamieniarze, odlewnicy i kowale. Dzięki takiemu podziałowi prac możliwe było ukończenie zespołu parkowego już po śmierci artysty w 1943 roku według jego dokładnych planów. Park został ukończony pod koniec lat czterdziestych XX wieku[1].
W pobliżu parku znajduje się Muzeum Vigelanda (Vigelandsmuseet)[4].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Monolitten (Monolit) -
Widok na park -
Park zimą -
Fontanna -
Sinnataggen (Rozłoszczony chłopiec) -
Livshjulet (Koło życia)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Vigelandsparken. vigeland.museum.no (norw. • ang.) [dostęp 2022-01-15]
- ↑ Jerzy Fonkowicz, ABC Oslo, wyd. Iskry 1982, s. 154–155, ISBN 83-207-0467-7
- ↑ Sinnataggen. oslosurf.com [dostęp 2022-01-15]
- ↑ Museet. vigeland.museum.no (norw. • ang.) [dostęp 2022-01-15]