Pasquino

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pasquino
Ilustracja
Pasquino
Autor

nieznany

Data powstania

I wiek p.n.e.

Medium

marmur

Miejsce przechowywania
Lokalizacja

Piazza di Pasquino

Pasquino – znajdująca się w Rzymie fragmentarycznie zachowana marmurowa rzeźba hellenistyczna, od początku XVI wieku stojąca na niewielkim placyku Piazza di Pasquino w zaułku odchodzącym od Piazza Navona, na rogu Palazzo Braschi.

Uważana za przedstawienie Menelaosa trzymającego ciało Patroklosa[1] mocno zniszczona rzeźba datowana jest na I wiek p.n.e.[2] Została odkryta przypadkowo w 1501 roku, kiedy to podczas brukowania placu przed Pałacem Orsinich wydobyto ją z błotnistego gruntu, gdzie leżała od wielu lat, służąc jako kładka[1]. Z rozkazu kardynała Oliviera Carafy ustawiono ją na postumencie przed pałacem, wedle legendy nieopodal domu niejakiego Pasquino (w zależności od wersji legendy – nauczyciela, krawca lub szewca), od którego nazwiska rzeźba miała otrzymać swoją nazwę[1]. Ponieważ posąg stał przy drodze, którą w dniu świętego Marka przechodziły procesje, zaczęto ją corocznie odświętnie dekorować i ubierać w stroje bohaterów mitologicznych, a do postumentu przytwierdzać kartki z wierszami. Z czasem przerodziło się to w tradycję wykorzystywania postumentu jako słupa ogłoszeniowego. Wiele wywieszanych tekstów miało charakter satyryczny lub obraźliwy, często wymierzony w papiestwo. Od nazwy posągu tego typu anonimowe pamflety przezwano paszkwilami (wł. pasquillo)[1][2].

Rzeźba była podziwiana przez Berniniego, który uważał ją za najpiękniejszą w Rzymie[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Maciej Krawczyk. Pasquino: bezczelny posąg. „Mówią Wieki”. 3 (590), s. 46-49, marzec 2009. 
  2. a b c Encyclopedia of the History of Classical Archaeology. edited by Nancy Thomson de Grummond. London: Routledge, 1996, s. 863–864. ISBN 1-884964-80-X.