Pawieł Pinigin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Pavel Pinigin)
Pawieł Pinigin
Павел Пинигин
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 marca 1953
Tioloj-Diring, Jakucja, ZSRR

Wzrost

178 cm

Informacje klubowe
Klub

ZSKA Kijów

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
złoto Montreal 1976 zapasy
(styl wolny, do 68 kg)
Mistrzostwa świata
złoto Mińsk 1975 68 st.wolny
złoto Lozanna 1977 68 st.wolny
złoto Meksyk 1978 68 st.wolny
Mistrzostwa Europy
złoto Ludwigshafen 1975 74 st.wolny
Uniwersjada
srebro Moskwa 1973 68 st.wolny
Odznaczenia
Order „Znak Honoru” Medal „Za pracowniczą dzielność” (ZSRR) Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR

Pawieł Pawłowicz Pinigin (ros. Павел Павлович Пинигин; ur. 12 marca 1953 w Tioloj-Diring) – radziecki zapaśnik, mistrz olimpijski, świata i Europy w stylu wolnym.

W latach 70. był jednym z najlepszych zapaśników świata. W 1973 zajął drugie miejsce w Pucharze Świata w Toledo, przegrywając jedynie z Lloydem Keaserem (do 68 kg). Wicemistrz uniwersjady w 1973. Na przestrzeni lat 1975-1980 wygrywał wszystkie większe imprezy, w których brał udział. Trzykrotnie został mistrzem świata, raz mistrzem Europy. Osiągnął również złoto olimpijskie w 1976. Na igrzyskach w Moskwie zajął czwarte miejsce w kategorii do 74 kg.

W latach 1976 i 1977 wygrywał zawody Pucharu Świata w Toledo. W 1979 i 1980 zwyciężał w Grand Prix Niemiec. Był także dwukrotnym mistrzem ZSRR (1975, 1976).

Po zakończeniu kariery pracował w policji radzieckiej i rosyjskiej w Jakucku. Został też trenerem zapaśniczym i przewodniczącym Dynama Jakuck. Zaangażował się również w politykę, był przewodniczącym lokalnego oddziału partii Jedna Rosja oraz doradcą prezydenta Jakucji.

Jego żona Marija Pinigina była lekkoatletką, mistrzynią olimpijską w sztafecie 4 × 400 metrów z 1988.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]