Paweł Eutele
| Data urodzenia |
1804 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
30 stycznia 1889 |
| Narodowość |
niemiecka |
| Dziedzina sztuki |
.jpg)
Paweł Eutele (ur. 1804, zm. 30 stycznia 1889 we Lwowie) – niemiecki rzeźbiarz działający na ziemiach polskich, mistrz rzeźby pomnikowej.
Przybył do Lwowa z Niemiec w roku 1828. Uczył się u Antona Schimsera, a po jego śmierci w roku 1837 przejął jego warsztat kamieniarski. Specjalizował się w rzeźbie pomnikowej i nagrobnej. Po roku 1881 zaprzestał pracy i prowadzenia warsztatu. Ostatnie lata życia przeżył w nędzy w Domu ubogich św. Łazarza, gdzie zmarł. Spoczął na Cmentarzu Stryjskim we Lwowie.
Dzieła
[edytuj | edytuj kod]- Rzeźbiarski wystrój budynków
- Ponad 60 nagrobków na Cmentarzu Łyczakowskim, wśród nich:
- Nagrobek Antoniego Schimsera,
- Neogotycki nagrobek arcybiskupa ormiańskiego Samuela Cyryla Stefanowicza,
- Nagrobek Doroty Zeh i Herminii Obłoczyńskiej,
- Nagrobek Teresy z Kłosowskich i Józefa Iwanowiczów,
- Nagrobek rodziny Armatysów,
- Nagrobek Antoniego Amora Tarnowskiego,
- Nagrobek Celestyny Czajkowskiej,
- Nagrobek Anny-Emilii Gruber (ok. 1860) z piaskowca na cmentarzu mikulinieckim w Tarnopolu.
- Nagrobek generała Józefa Dwernickiego na cmentarzu w Łopatynie.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Eutele Paweł // Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających. — Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1975. — T. 2. — S. 177.
- Biriulow J. Rzeźba lwowska. — Warszawa : Neriton, 2007. — S. 63—67. — ISBN 978-83-7543-009-7.