Perepieczyce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Perepieczyce
Перапечыца
Перепечица
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

lidzki

Sielsowiet

Dubrowna

Populacja (2009)
• liczba ludności


35[1]

Kod pocztowy

231309

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Perepieczyce”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po lewej znajduje się punkt z opisem „Perepieczyce”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Perepieczyce”
Ziemia53°51′52″N 25°21′28″E/53,864444 25,357778

Perepieczyce (biał. Перапечыца, Pierapieczyca; ros. Перепечица, Pieriepieczica) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie lidzkim, w sielsowiecie Dubrowna, nad Lidzieją i w pobliżu Lidy.

Obok wsi położony jest port lotniczy Lida.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W XIX i w początkach XX w. dwa folwarki, nazywane Przepieczyce lub Perepieczyce Wielkie i Małe. Położone były w Rosji, w guberni wileńskiej, w powiecie lidzkim, w gminie Lida. Znajdowały się tu wówczas kaplica katolicka parafii lidzkiej (istniejąca także w II Rzeczypospolitej)[2] oraz zarząd okręgu wiejskiego. Na początku XX w. w pobliżu miejscowości powstało lotnisko.

W dwudziestoleciu międzywojennym leżały w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie lidzkim, w gminie Lida. Nazwę Perepieczyce nosiły wówczas trzy położone obok siebie miejscowości[3]. W 1921 demografia przedstawiała się następująco:

  • cegielnia Perepieczyce – 78 mieszkańców, zamieszkałych w 6 budynkach
  • folwark Perepieczyce – 25 mieszkańców, zamieszkałych w 4 budynkach
  • osada młyńska Perepieczyce – 7 mieszkańców, zamieszkałych w 1 budynku

Mieszkańcami wszystkich trzech miejscowości byli wyłącznie Polacy. Byli oni wyznania rzymskokatolickiego, z wyjątkiem 6 osób wyznania mojżeszowego, którzy mieszkali w cegielni[3].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]