Pharellus
| Pharellus | |
| Sicard, 1928 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię | |
| Rodzaj |
Pharellus |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Pharellus minutissimus Sicard 1928 | |
Pharellus – rodzaj chrząszczy z rodziny biedronkowatych i podrodziny Microweiseinae. Obejmuje 12 opisanych gatunków.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Chrząszcze o drobnym, nie przekraczającym 1,3 mm długości, wyraźnie wysklepionym ciele, ubarwionym zwykle ciemnobrązowo. Wierzch ciała porośnięty jest drobnymi, delikatnymi włoskami i wmieszanymi w nie długimi, rozproszonymi szczecinkami[1].
Tak długa jak szeroka lub szersza niż dłuższa głowa jest w spoczynku silnie podgięta. Przód głowy często bywa ryjkowato wyciągnięty. Oczy złożone są duże i nagie. Czułki zbudowane są z dziewięciu, rzadziej dziesięciu członów; zwieńczone są trójczłonową buławką. Do czterech razy dłuższy od panewek czułkowych i nad nimi lekko wykrojony frontoklipeus ma słabe obrzeżenie po bokach. Bruzdy podczułkowe są krótkie. Żuwaczki mają dobrze rozwinięte prosteki i zredukowane powierzchnie molarne. Szczęki mają bardzo małe kotwiczki, pozbawione dołków dźwigacze głaszczków (palpifery), a same głaszczki szczękowe o ostatnim członie stożkowato wydłużonym z wąskim i ukośnie ściętym wierzchołkiem. Warga dolna ma długą i tak szeroką, jak krótki podbródek, bródkę oraz zbliżony długością do głaszczków wargowych języczek. Szerokość i długość guli są mniej więcej równe długości jamy przedgębowej[1].
Poprzeczne przedplecze ma wypukły dysk i wygrodzone od niego wyraźną linią lub listewką kąty przednie. Tarczka jest trójkątna. Pokrywy są bezładnie punktowane i mają niekompletne, wąskie epipleury. Na spodzie tułowia i epipleurach brak jest wcisków do chowania odnóży w spoczynku. Silnie uwstecznione przedpiersie ma równoległoboczny do lekko trójkątnego wyrostek międzybiodrowy. Śródpiersie jest poprzeczne, o wyniesionej krawędzi przedniej, oddzielone od zapiersia szwem z łukowatą częścią przednią. Poprzeczne, dłuższe niż dwa pierwsze wentryty zapiersie ma pełne i odgięte linie udowe. Odnóża charakteryzują się lekko nabrzmiałymi udami, smukłymi goleniami i czteroczłonowymi stopami[1].
Odwłok ma sześć widocznych na spodzie sternitów (wentrytów), z których pierwszy jest tak długi jak dwa następne razem wzięte, a szósty widoczny jedynie częściowo. Linie udowe na pierwszym wentrycie biegną łukowato, w pobliżu jego bocznych krawędzi, i osiągają jego krawędź wierzchołkową. Niekiedy oprócz nich obecne są krótkie linie dodatkowe. Genitalia samca mają silnie uwstecznione lub całkiem nieobecne paramery, niesymetryczny, wydłużony i ku szczytowi zwężający się płat środkowy fallobazy oraz długie prącie z dobrze widoczną, smukłą kapsułą nasadową. Genitalia samicy cechują się robakowatą spermateką oraz trójkątnym pokładełkiem z wydłużonymi stylikami o niezmodyfikowanych szczecinkach wierzchołkowych[1].
Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]
Przedstawiciele rodzaju zamieszkują krainy orientalną i australijską[1][2]. Największe bogactwo gatunkowe osiągają na wyspach Oceanii[3]. Dwa gatunki występują w kontynentalnej Australii[2].
Zarówno larwy, jak i owady dorosłe są drapieżnikami żerującymi na czerwcach (kokcydofagami)[1].
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj ten wprowadzony został po raz pierwszy w 1928 roku przez Alberta Sicarda, wówczas jako takson monotypowy[4]. Liczne nowe gatunki opisane zostały w 1965 roku przez Edwarda Alberta Chapina[3]. W 1977 roku Robert Donald Gordon zsynonimizował ten rodzaj ze Scotoscymnus[5], jednak krok ten został zignorowany przez późniejszych autorów[1].
Do rodzaju tego należy 12 opisanych gatunków[1]:
- Pharellus calvus Chapin, 1965
- Pharellus dybasi Chapin, 1965
- Pharellus glabratus Ślipiński & Tomaszewska, 2005
- Pharellus guamensis Chapin, 1965
- Pharellus minutissimus Sicard, 1928
- Pharellus palauensis Chapin, 1965
- Pharellus ponapensis Chapin, 1965
- Pharellus popei Ślipiński & Tomaszewska, 2005
- Pharellus setosus Chapin, 1965
- Pharellus thanhhoaensis Hoang, 1978
- Pharellus villosus Chapin, 1965
- Pharellus yapensis Chapin, 1965
Mutsuo Miyatake w 1994 roku umieścił ten rodzaj w plemieniu Sukunahikonini[6]. W 2012 roku Hermes Escalona i Adam Ślipiński na podstawie wyników analiz filogenetycznych zrezygnowali z wyróżniania tego plemienia, a rodzaj Pharellus umieścili wśród Microweiseini w obrębie podrodziny Microweiseinae. Według wspominanych analiz Pharellus zajmuje pozycję siostrzaną względem rodzaju Scymnomorphus, tworząc z nim klad siostrzany dla rodzaju Paraphellus[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i H.E. Escalona, A. Ślipiński. Generic revision and phylogeny of Microweiseinae (Coleoptera: Coccinellidae). „Systematic entomology”. 37 (1), s. 125–171, 2012. DOI: 10.1111/j.1365-3113.2011.00601.x.
- ↑ a b Adam Slipinski, Wioletta Tomaszewska. Revision of the Australian Coccinellidae (Coleoptera). Part 3. Tribe Sukunahikonini. „Australian Journal of Entomology”. 44, s. 369-384, 2005. Australian Entomological Society. DOI: 10.1111/j.1440-6055.2005.00488.x.
- ↑ a b E.A. Chapin. Insects of Micronesia. Coleoptera Coccinellidae. „Insects of Micronesia”. 16, s. 189–254, 1965.
- ↑ A. Sicard. Description de quelques espèces nouvelles de Coccinellides. „The Annals and Magazine of Natural History”. 10 (1), s. 299–301, 1928.
- ↑ Robert D. Gordon. Classification and phylogeny of the New World Sticholotidinae (Coccinellidae). „Coleopterists Bulletin”. 31, s. 185-228, 1977.
- ↑ M. Miyatake. Revisional studies on Asian genera of the subfamily Sticholotidinae (Coleoptera: Coccinellidae). „Memoirs of the College of Agriculture, Ehime University”. 38, s. 223-292, 1994.