Scymnomorphus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Scymnomorphus
Weise, 1897
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Infrarząd

Cucujiformia

Nadrodzina

biedronki

Rodzina

biedronkowate

Podrodzina

Microweiseinae

Plemię

Microweiseini

Rodzaj

Scymnomorphus

Typ nomenklatoryczny

Scymnomorphus rotundatus Weise, 1897

Synonimy
  • Hikonasukuna Sasaji, 1967
  • Orculus Sicard, 1931
  • Scotoscymnus Weise, 1901
  • Sukunahikona Kamiya, 1960
Systematyka w Wikispecies

Scymnomorphus – rodzaj chrząszczy z rodziny biedronkowatych i podrodziny Microweiseinae. Obejmuje 42 opisane gatunki.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Chrząszcze o drobnym, nie przekraczającym 1,5 mm długości, wyraźnie wysklepionym ciele. Ubarwienie miewają od jasnobrązowego do czarnego. Wierzch ciała porośnięty jest przemieszanymi włoskami bardzo krótkimi i długimi[1][2].

Poprzeczna głowa bywa wydłużona w ryjek. Oczy złożone są duże i nagie. Czułki zbudowane są z dziewięciu lub dziesięciu członów, z których dwa lub trzy ostatnie tworzą buławkę[2][1]. Zwykle dłuższy od panewek czułkowych i wokół nich wykrojony frontoklipeus ma częściowe obrzeżenie po bokach. Bruzdy podczułkowe są krótkie. Obecne są ujścia gruczołu podpoliczkowego. Żuwaczki mają dobrze rozwinięte prosteki, pojedyncze guzki w pobliżu wierzchołkowej ⅓ krawędzi dośrodkowej i zredukowane powierzchnie molarne. Szczęki mają częściowe wciski na dźwigaczach głaszczków (palpiferach), a same głaszczki szczękowe o ostatnim członie stożkowato wydłużonym ze skośnie ściętym wierzchołkiem. Warga dolna ma podbródek bardzo wąski lub całkiem zanikły, dłuższą i szerszą od niego bródkę z głębokim wykrojeniem na wierzchołku, w którym to leży krótki przedbródek. Głaszczki wargowe są wąsko oddzielone. Długość niemal trójkątnej guli jest mniejsza niż jej szerokość i równa długości jamy przedgębowej[1].

Poprzeczne przedplecze ma wypukły dysk i wygrodzone od niego wyraźną linią lub listewką kąty przednie. Tarczka jest trójkątna. Pokrywy cechują się punktowaniem przynajmniej wzdłuż szwu tworzącym nieregularny szereg, a u niektórych gatunków rozpłaszczonymi brzegami bocznymi. Często boki pokryw wygrodzone są żeberkiem przedkrawędziowym biegnącym od kąta barkowego po ich wierzchołkową ⅓. Podgięcia pokryw są niekompletne, wąskie albo bardzo szerokie, pozbawione wcisków. U większości gatunków skrzydła tylnej pary są dobrze wykształcone[2][1]. Silnie uwstecznione przedpiersie ma wąski, często żeberkowaty wyrostek międzybiodrowy. Śródpiersie jest krótkie, poprzeczne, o wyniesionej krawędzi przedniej. Poprzeczne, dłuższe od pierwszego wentrytu zapiersie ma pełne lub niepełne, opadające linie udowe. Odnóża charakteryzują się udami od smukłych po przysadziste, goleniami smukłymi, a stopami trójczłonowymi lub czteroczłonowymi, o bardzo słabo ząbkowanych pazurkach[1].

Odwłok ma sześć widocznych na spodzie sternitów (wentrytów), z których pierwszy jest dłuższy niż dwa następne razem wzięte, piąty ma lekko ściętą krawędź wierzchołkową, a szósty widoczny jedynie częściowo. Linie udowe na pierwszym wentrycie są niepełne lub pełne, o łukowatym przebiegu, a oprócz nich często obecne są linie dodatkowe. Pierwszy i drugi wentryt mogą być częściowo lub całkowicie zespolone ze sobą[1][2]. Genitalia samca mają uwstecznione paramery, niesymetryczny i wydłużony płat środkowy fallobazy oraz długie, wąskie i zakrzywione prącie z dobrze widoczną kapsułą nasadową. Genitalia samicy cechują się bulwiastą i pośrodku przewężoną spermateką oraz walcowatym i spłaszczonym pokładełkiem z wydłużonymi stylikami o niezmodyfikowanych szczecinkach wierzchołkowych[1].

Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj o zasięgu pantropikalnym, znany z krain etiopskiej, orientalnej, australijskiej i neotropikalnej[2][1].

Zarówno larwy, jak i owady dorosłe są drapieżnikami żerującymi na czerwcach (kokcydofagami)[1].

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj ten wprowadził w 1897 roku Julius Weise[3]. W 1901 roku Weise zaproponował dla niego nową nazwę, Scotoscymnus, błędnie sądząc, że poprzednia stanowi homonim wprowadzonej w 1892 roku przez Thomasa Blackburna nazwy Scymnomorpha[4][2]. W 1962 roku Robert Pope wyznaczył Scymnomorphus rotundatus gatunkiem typowym omawianego rodzaju[5][2]. W 1985 roku Helmut Fürsch zsynonimizował ze Scymnomorphus rodzaj Sukunahikona[6] wprowadzony w 1960 roku przez Hiroyukiego Kamiyę[7], a w 2012 roku Hermes Escalona i Adam Ślipiński zsynonimizowali z nim rodzaje Orculus i Hikonasukuna[2]; ten pierwszy opisany w 1931 roku przez Alberta Sicarda[8], a ten drugi w 1967 roku przez Hiroyukiego Sasajiego[9].

Do rodzaju tego należą 42 opisane gatunki[1][10][11]:

Od 1960 roku do pierwszej dekady XXI wieku rodzaj tan klasyfikowano w plemieniu Sukunahikonini[7][2][1]. W 2012 roku Hermes Escalona i Adam Ślipiński na podstawie wyników analiz filogenetycznych zrezygnowali z wyróżniania tego plemienia, a rodzaj Scymnomorphus umieścili wśród Microweiseini w obrębie podrodziny Microweiseinae. Według wyników tychże analiz Scymnomorphus zajmuje pozycję siostrzaną względem rodzaju Pharellus, tworząc z nim klad siostrzany dla rodzaju Paraphellus[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l H.E. Escalona, A. Ślipiński. Generic revision and phylogeny of Microweiseinae (Coleoptera: Coccinellidae). „Systematic entomology”. 37 (1), s. 125–171, 2012. DOI: 10.1111/j.1365-3113.2011.00601.x. 
  2. ↑ a b c d e f g h i Adam Slipinski, Wioletta Tomaszewska. Revision of the Australian Coccinellidae (Coleoptera). Part 3. Tribe Sukunahikonini. „Australian Journal of Entomology”. 44, s. 369-384, 2005. Australian Entomological Society. DOI: 10.1111/j.1440-6055.2005.00488.x. 
  3. ↑ J. Weise. Coccinellen aus Ostafrika (Usambara). „Deutsche Entomologische Zeitschrift”. 1897, s. 289-304, 1897. 
  4. ↑ J. Weise. Beschreibungen africanischer Chrysomeliden nebst synonymischen Bemerkungen. „Deutsche Entomologische Zeitschrift”. 1900, s. 446-459, 1901. 
  5. ↑ R.D. Pope. A review of the Pharini (Coleoptra: Coccinellidae). „Annals and Magazine of Natural History, Series 13”. 4, s. 627-640, 1962. 
  6. ↑ H. Fürsch. Die afrikanischen Sukunahikonini und Microweiseini mit Diskussion über alle Gattungen (Col. Cocc.). „Deutsche Entomologische Zeitschrift, Neue Folge”. 32, s. 279-295, 1985. 
  7. ↑ a b H. Kamiya. Comparative morphology of larvae of the Japanese Coccinellidae, with special reference to the tribal phylogeny of the family (Coleoptera). „The Memoirs of the Faculty of Liberal Arts, Fukui University, Series II. Natural Science”. 14, s. 83-100, 1965. 
  8. ↑ A. Sicard. Descriptions d’espèces nouvelles appurtenant à la famille des Coccinellides (Col.). „Annals and Magazine of Natural History, 10 Series”. 8, s. 228-234, 1931. 
  9. ↑ H. Sasaji. A revision of the Formosan Coccinellidae (I) the subfam- ily Sticholotidinae, with a establishment of a new tribe (Coleoptera). „Etizenia”. 25, s. 1-28, 1967. 
  10. ↑ X.M. Wang, S.X. Ren. A review of Chinese Scymnomorphus Weise (Coleoptera: Coccinellidae) with description of five new species. „Journal of Natural History”. 46 (31-32), s. 1905-1920, 2012. DOI: 10.1080/00222933.2012.693958. 
  11. ↑ K. Szawaryn. Missing geographic link: minute lady beetles (Coleoptera: Coccinellidae: Microweiseinae) from Mount Wilhelm, New Guinea. „Acta Entomologica Musei Nationalis Pragae”. 58 (1), s. 227–236, 2018. 
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Scymnomorphus&oldid=69315461”