Phlebocarya
 Phlebocarya ciliata | |
| Systematyka[1][2] | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Klad | |
| Klad | |
| Klad | |
| Klasa | |
| Klad | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
Phlebocarya |
| Nazwa systematyczna | |
| Phlebocarya R. Brown Prodr. Fl. Nov. Holland.: 301 (1810)[3] | |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Phlebocarya ciliata R.Br.[4] | |
Phlebocarya R.Br. – rodzaj roślin z rodziny hemodorowatych. Obejmuje trzy gatunki występujące endemicznie w południowo-zachodniej Australii[3].
Nazwa naukowa rodzaju pochodzi od greckich słów φλεβός (phlebos – żyła) i καρυο (karyo – orzech) i odnosi się do wydatnych żyłek obecnych na orzechopodobnym owocu[5].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Pokrój
- Wieloletnie rośliny zielne, tworzące kępy[5], o wysokości ok. 50 cm[6].
- Liście
- Liście odziomkowe, niekiedy tworzące symetryczny wachlarz[5], równowąskie do szpilkowatych[6], okrągłe na przekroju lub spłaszczone, u nasady tworzące pochwę liściową, nagie, orzęsione na brzegach lub rzadko do bardzo gęsto szczeciniasto owłosionych na powierzchni blaszki[5].
- Kwiaty
- Kwiaty zebrane w rozgałęziające się wierzchotkowo wiechy[5]. Okwiat promienisty, nagi, biały lub kremowy[5], szerokości 8–9 mm[6]. Listki okwiatu wolne, równej wielkości[5]. Sześć pręcików o nitkach osadzonych u nasady listków okwiatu, od nasady główki wnikających między pylniki w postaci szerokiego, płaskiego łącznika[5]. Pylniki wierzchołkowo kończykowate[6]. Zalążnia dolna, jajowata, naga[6], z trzema komorami w dolnej części i jedną w górnej, powstałą przez oddzielenie przegród[6], z pojedynczym zalążkiem w owocolistku[6]. Szyjka słupka dłuższa od pręcików, zwieńczona drobnym, główkowatym znamieniem lub wierzchołkowo trójklapowana z trzema znamionami[5].
Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]
- Interakcje międzygatunkowe
- Rośliny żywicielskie dla larw motyli z gatunku Hesperilla trimaculata[7].
- Genetyka
- Haploidalna liczba chromosomów n wynosi 7[6].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
- Pozycja systematyczna
- Rodzaj z plemienia Conostylideae podrodziny Conostylidoideae w rodzinie hemodorowatych (Haemodoraceae) w rzędzie komelinowców (Commelinales)[8]. W systemie Takhtajana z 1997 r. zaliczany do plemienia Phlebocaryeae w rodzinie Conostylidaceae w rzędzie Haemodorales[9].
- Wykaz gatunków[3]
- Phlebocarya ciliata R.Br.
- Phlebocarya filifolia (F.Muell.) Benth.
- Phlebocarya pilosissima (F.Muell.) Benth.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2023-03-19] (ang.).
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ a b c Plants of the World Online. The Royal Botanic Gardens, Kew, 2019. [dostęp 2023-09-03]. (ang.).
- ↑ Farr E. R., Zijlstra G. (ed.): Index Nominum Genericorum (Plantarum). Smithsonian Institution, 1996–. [dostęp 2023-09-03]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j Phlebocarya R.Br.. Flora of Australia. [dostęp 2023-09-03].
- ↑ a b c d e f g h i Michael G. Simpson: Haemodoraceae. W: Klaus Kubitzki: The Families and Genera of Vascular Plants. T. 4: Flowering Plants. Monocotyledons: Alismatanae and Commelinanae (except Gramineae). Berlin Heidelberg: Springer-Verlag, 1998, s. 220. DOI: 10.1007/978-3-662-03531-3. ISBN 978-3-662-03531-3. (ang.).
- ↑ Michael Braby: Butterflies of Australia. CSIRO Pub., 2000, s. 100. ISBN 978-0-643-10292-7.
- ↑ USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. 2020. Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy). National Germplasm Resources Laboratory, Beltsville, Maryland. [dostęp 2023-09-03]. (ang.).
- ↑ Brands, S.J. (ed.): The Taxonomicon. 1989–. [dostęp 2023-09-03]. (ang.).
Identyfikatory zewnętrzne (takson):