Pięciornik niski

Pięciornik niski
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	różowce
Rodzina	różowate
Rodzaj	pięciornik
Gatunek	pięciornik niski
	Nazwa systematyczna
	Potentilla supina L.; Sp. Pl.: 497 (1753)
Synonimy
	Argentina supina (L.) Lam.; Chamaephyton supinum (L.) Fourr.; Comarum supinum (L.) Alef.; Fragaria supina (L.) Crantz; Tridophyllum supinum (L.) Greene;
	Argentina supina (L.) Lam.; Chamaephyton supinum (L.) Fourr.; Comarum supinum (L.) Alef.; Fragaria supina (L.) Crantz; Tridophyllum supinum (L.) Greene;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Multimedia w Wikimedia Commons

Pięciornik niski (Potentilla supina) – gatunek rośliny z rodziny różowatych. Rodzime obszary jego występowania to znaczna część Azji, Europy i Afryka Północna^[5]. Rozprzestrzenił się również w Japonii^[5]. W Polsce częściej spotykany w południowo-zachodniej części kraju oraz w dolinie Wisły i jej sąsiedztwie, bardzo rzadki na wybrzeżu, w Karpatach i na północnym wschodzie^[6].

Morfologia

Łodyga: Rozesłana lub lekko podnosząca się osiąga do 40 cm długości, bez rozłogów^[7].
Liście: Z obu stron zielone^[7]. Dolne nieparzyście pierzaste o 2-5 parach listków, górne trójlistkowe, siedzące.
Kwiaty: Koloru żółtego, drobne – o płatkach długości 2,5–3 mm, krótszych od działek. Zebrane w kwiatostan luźny i ulistniony.
Owoce: Orzeszki.
Gatunki podobne: Pięciornik norweski P. norvegica ma podobnie liście trójlistkowe i dolne pierzaste (5-listkowe), ale pędy sztywno wzniesione i szorstko owłosione. Kwiaty zebrane w bogaty kwiatostan, o płatkach większych – 4–5 mm długości^[7].

Biologia i ekologia

Roślina jednoroczna lub dwuletnia, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do października^[7]. Występuje na glebach podmokłych i piaszczystych, często w pobliżu wód, też w miejscach ruderalnych, na przydrożach^[7], rzadko na polach.

Zmienność

W obrębie gatunku wyróżnia się 5 podgatunków^[3]:

Potentilla supina subsp. supina – podgatunek nominatywny
Potentilla supina subsp. aegyptiaca (Vis.) Soják
Potentilla supina subsp. caspica Soják
Potentilla supina subsp. costata Soják
Potentilla supina subsp. paradoxa (Nutt.) Soják

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-29] (ang.).
↑ ^a ^b ^c Potentilla supina L., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-02-05] .
↑ Potentilla supina, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ ^a ^b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-04-28].
↑ Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, AdamA. Zając, MariaM. Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 433, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957 .
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2004, s. 235. ISBN 83-01-14342-8.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-29] (ang.).

[powo-3] Potentilla supina L., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-02-05] .

[iucn-4] Potentilla supina, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[grin-5] Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-04-28].

[6] Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, AdamA. Zając, MariaM. Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 433, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957 .

[klucz-7] Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2004, s. 235. ISBN 83-01-14342-8.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]